bir kurgunun iki öykücüsü gibi yer ve zamanýn gurbetinde nehirler durdurmaya çalýþýrdýk
hayatýn akýntýsýnda orta yerden sýnýrlara sürüklenmemek için birbirimize tutunurduk.bir gün öyle bir býraktýk ki bu davayý,sýnýrlara daha bir yaklaþtýk istemeye istemeye.
kanýrtarak kendimizi ve birbirimizi sürüldük magazinsel sohbetlere.giysiler konuþtuk,giysiler konuþturduk.
dilimize yalan sürülmüþtü bir kez.tadýný sevdiðimiz her günaha böylesine sadýk kalamamýþken,vicdan bükmüþken haksýzlýklara,en körpe umutlarý sattýk yalana.
eylemlerimiz duvarda kaldý,boyalarýmýz yüzlerimizde.

savrulduðumuz,daðýldýðýmýz,söz söz çözüldüðümüz aþikarken birbirimizden sakladýðýmýz,sakýndýðýmýzdan çok daha fazlasý mý?
pusunun siperine yatýlmýyor baþýmýzý kaldýrmamýz gerek.inanca dokunaklý deðil de ince imanlarý çekmeliyiz sineye.acýyarak,acýtarak nereye kadar tutabiliriz özgürlük kuþunun kanadýný?
kendimi,seni,halet-i ruhiyesini bende bulanlarý,bulduklarýmý bu mahrumiyetle ne kadar oyalayabilirim?

yoksunsam esir deðilim
sahip deðilsem
köle de deðilim

karartýlan,içine oyundan duvarlar örülü zindanlara kapatýlsaydým sana sitem büyütmezdim.þimdi sen;kendimi bana baðlatýp kafamý aklýmla patlatmamý istiyorsun.

çok mu cüretkar görünüyorum?
sen böylesi cesaret büyütecek kadar zekanýn sýnýrlarýna hakim misin?
kaldý.
geride yine de þakýyan,bundan gocunmayan ve erinmeyen bülbül yürekler kaldý.
yitti...
goncasý dikenini kanatan nice aþk yitti bülbülün melankolisiyle

adý konmamýþ iki hikayeci ,kurguyu anlatmaktan sýkýldýðýnda,kendisini mi anlatýr?
seni yazandan baðýmsýz kalabildiðin kadar suça dönersin yüzünü.

nehirlere karþý koymaya çalýþýrken hiç aklýna geldi mi yel deðirmenleri?
gör ne kadar ustaca büyülemiþiz okurlarý
gör iþte!
hikayemin sakini bize komþu deðil yoldaþtýr.