Sýrtlarýndan atarken tutsaklýk zincirini
Atlarý da vururlar özgür topraklarýnda
Büyürken yürek kanayýþýndan çayýrlar
Küçülür her kan damlasýndan korkular

Dolu dizgin susturulamayan kara atlar
Sorgulanamayan rüzgarlarla koþarlar
Bayraklaþan yelesinden özgürlük taþýr
Nefes nefese kalýr kan içinde bu atlar

Külü kemikten ruhu ateþten bir alevdir
Her parçasýyla karanfil taþýyan atlar
Kýzgýn gözlerinden fýþkýrýr kor kor lavlar
Her bakýþýnda dinmez yanardað patlar

Sen ki kül edersin zulmün pervanesini
Gün senden ýþýk alýr gece sular tutuþur
Bir ateþ nehridir her katresinde kanýn
Ölürken de güzeldir vurulan tüm atlar