sende var olan tüm yitik karanlýklar
sende biten hüzün, beklenen ufuklar
ufuklar boyu yalnýzlýklar
ve serseriyken ölesiye
atýp ellerimi cebime
bir öfke, bin nefretle
vurdum kendimi uykusuzluðuna
hiç gelmeyen sabahlarýna
sanki seni söylüyordu tüm þarkýlar
sanki senden bahsediyordu herkes bana
yoktu hiçbirþeyin anlamý
yoktu deðeri yokluðunla eþdeðer
hiçbir acý, hiçbir keder
yok sana Seni Seviyorumlarýmýn
ucu, bucaðý, sýnýr tanýyacaðý
atýp ellerimi cebime
vurdum kendimi yollara
sende var olan tüm yitk karanlýklara
sende biten hüzün ve beklenen ufuklara...