BU SON ÖZÜR DÝLEYÝÞ (akrostiþ)



A llah’ým ne güzeller yaratmýþsýn uzakta!

Y ani öbür dünyanýn numune bir hurisi...

Þ eytan bile çarpýlýr kendi kalýr tuzakta;

E debi her esere ; budur ilham perisi.



A yýp,günah,yasak de; ama arama deme!

Y aban kazý avýnda, avlanmýþ bir avcýyým...

Þ aþkýnlýk içindeyim, güç yetmez irademe;

E limi açtým Hakk’a , günahkar duacýyým.



A rama engelliysen, þifreni çöz de gönder!

Y abangülü, mekanýn Kafdaðý’nda lalezâr...

Þ iiri okuyunca resimle söz de gönder;

E sir ettin kalemi, sadece seni yazar.



A dýný dört kýtaya nakýþ nakýþ dokudum!

Y alaným varsa oku, dört dörtlük bir akrostiþ...

Þ ahane her resmini hayranlýkla okudum;

E ðer seni üzdümse bu son özür dileyiþ.