SEN AÐLAMA NE OLUR, BEN DÖKEYÝM YAÞLARI…
Kurþunlar yaðýyor, toprak damlý bacalarýna, eðreti saçaklara, bombalar düþüyor ve… Çocuklar ölüyor…
Ardýndan anneler, babalar kan aðlýyor, insanlýk ölüyor, çocuklar ölüyor…
Utanýyoruz, insanlýðýmýzdan utanýyoruz. Lübnan’da, Filistin’de enkaz altýnda kalan günahsýz bebeklerden, çocuklardan utanýyoruz. Bir babanýn, bir annenin feryadýný duymak istemediðimize utanýyoruz.
Utanýyoruz! Katillerden iðreniyor ve utanýyoruz. Ýsrail; Filistin ve Lübnan’da kan kustururken Amerika Ýncirlik’ten çocuklarý öldürmesi için TIR’larla bomba gönderiyor. ALÇAKLAR!
Bu arada Türkiye ise, daha nice çocuklarý öldürecek bombalarý taþýyan bu TIR’larýn eskortluðunu yapýyor. YÜZSÜZLER!
Üzgünüz! Lübnan’da, Filistin’de bu feryatlarý yükselten bombalar buradan, burnumuzun dibinden, Ýskenderun’dan gidiyor. VÝCDANSIZLAR!
Üzgünüz! Ve hala TBMM Ýsrail Dostluk(!) Grubu’nda aþkla görev yapan, kalpsiz milletvekilleri var. Üzgünüz, bu milletvekillerine oy verip oraya gönderen bazý insanlarda bir piþmanlýk, bir nedamet, bir tövbe duygusu oluþmadýðý için. AKILSIZLAR!
Üzgünüz! Yürüdüðümüz þu sokaklarda, caddelerde, gittiðimiz her yerde onlardan biri de vardýr diye.
Utanýyoruz! Yemek yiyebildiðimiz için, akþam yataða yatýp huzurlu uyuyabildiðimiz için…
Utanýyoruz! Sabahlarý kalkýp rahatça iþimize gücümüze dönebildiðimiz için…
Hani Müslüman Müslüman’a kardeþ kýlýnmýþtý?
Bunu oyuncak mý belliyoruz?
Peki, þimdi nasýl insan olduðumuzu söyleyebiliyoruz? Nasýl eðlenceler düzenleyip, eðlenebiliyoruz?
Baþta Ýslam âlemi, bütün dünya üç buçuk siyonistin oyuncaðý haline mi geldi…
Bu fenalýðý durdurmak için canla baþla, gece gündüz demeden çalýþmayan kimsenin ne insanlýk, ne Ýslamlýk iddiasý olabilir…
EY ÝNSANLAR AYAÐA KALKIN VE BU VAHÞETE DUR DÝYELÝM!!
ABD, AB gibi zalimlerden medet ummayalým.
Artýk dünya ifsad oluyor, ÝKÖ oyalanma turlarýnda ve bizler seyrediyoruz. Yazýklar olsun bizlere!
Gelin bu çocuklarý kurtarýp, insanlýðý ve dünyayý kurtaralým.
Katillere, canilere, iþgalcilere, sömürgecilere; bunlarýn destekçisi ve seyircisi halinde olan devlet ve iktidar adlý þebekelere dur diyelim.
Ölüm satýp ölüm alan silah tacirlerine, bir damla petrol için dünyaya toslayýp her yaný kana boyayýp vahþet yaratan aptallara dur diyelim.
Yedi milyar insanýn yaþadýðý bu gezegende hiç mi insan kalmadý ki, bu gezegen deliler ve caniler arenasýna döndü?..
Ey dünya, ey hayat! Ne çekilmez oldun, ne çok acýlar yaþatýyorsun bizlere ve ne çok aðýr geliyorsun.
Ey insanlar söyleyecek sözüm kalmadý… Aslýnda söylemek istediklerimi de dökemedim içimden. Bir bebek annesinin kucaðýnda, beyni paramparça olmuþ halde ölürken, bir baba eþini ve çocuðunu kaybetmenin feryadýyla inlerken bizler buralarda neden susuyoruz!
Gel ey barýþ!..
Hatice Kübra TÜZÜN.
12.08.06 SAKARYA/Arifiye