Kentin büyük, geceleri mükemmel güzellikte parlayan sokak lambalarý vardý. Altýndan geçerken zayýf bir siyam kedisiydiniz. Büyük sokak lambalarý dar sokaklarda ýslanmýþ kaldýrýmlarýn üstündeki çöp tenekelerini bile öyle güzel, huzur verici bir þekilde parlatýrdý ki, sadece sokaða çýkmak, bir çöp tenekesinin yanýna oturup saatlerce yan balkondan gelen gitar sesini dinlemek isterdi insan. Yüksek merdivenlerin en üst katýna oturup çizmelerinizi parlatýr, saçlarýnýzý kabartýr ve içinde evinizi taþýdýðýnýzý düþündürten çantanýzdan çýkardýðýnýz aynaya bakarak, sarýþýn kadýnlarýn, eþcinsellerin, rengarenk saçlarýyla nico’larýn önünüzden geçtiðine aldýrmadan makyajýnýzý yapabilirdiniz. Arka sokaklar bira, ana caddeler þampanya kokardý; ve siz soðuk, karanlýk, gri ve ýslak bu kentteki huzur ve huzursuzluðu, evlerinden çýkmayan ve perdelerinin arkasýna gizlenen kadýnlarla, iþ arasýnda sarhoþ olup öðleden sonralarý dosyalarý birbirine karýþtýran elemanlarýný kovan patronlarla, aðzýna ateþli bir çubuk soktuðu için çiçekli elbiseli, reçel kokan yaþlý kadýnlardan para koparan bir genç ve topuklu kýrmýzý pabuçlu güzel kadýnlarýn arkasýndan yürüyen evsiz kýlýklý gençlerle birlikte derinlemesine, o kirli nehrin derinliklerine doðru yaþar, uyandýðýnýzda burnunuza gelen ikinci el bir dükkan kokusuyla mutlu olurdunuz.

Bir gün bu kente gittiðimde mutlu olacaðýmý düþünmek heyecanlandýrýyor. Yýllar geçse de düþünmekten sýkýlmadýðým bir hayal. Umut deðil bu, gitmeyi umut etmiyorum, bir gün gideceðimi biliyorum, bir gün yüksek bir bar sandalyesinde oturup çok ucuz içkiler, çok pahalý sigaralar içeceðimi, sokak serserileri tarafýndan kaçýrýlacaðýmý, topuklarýmla hayalarýna vurup kaçacaðýmý, saat kulesinin altýnda sabahlayacaðýmý, perdelere sarýnýp dýþarý bakarken aðlayacaðýmý, trenin gelmesini beklerken rayda gezen fareleri izleyeceðimi, sevineceðimi, güleceðimi ve soru iþaretleri olmadan yaþayacaðýmý biliyorum. Bu bilinç belki de, iþkence ediyor bana.

Çünkü bu kentin güzel kokulu, porselenden yapýlma süslere benzeyen çiçekleri, düzgün karelerle iþlenmiþ temiz kaldýrýmlarý, adabýna göre davranan, konuþan, giyinen, þeffaf parlatýcýlý insanlarý yok. Terbiyesiz, patavatsýz ve gaddar; söz vermez, verse tutmaz, yine de kadim, engin ve derin olmayý baþarabiliyor. Yüzüne sevgi ve þefkatle baksanýz alaycý bir gülümsemeyle sizi süzer, arkasýný dönüp pardösüsünü savurarak uzaklaþýr. Kadýnlarýnýn topuk sesleri, erkeklerinin gür kahkahalarý ve aðýr aksanlarý arka sokaklardan duyulur. Bu kente ait olan küçücük bir parça bile sizi yiyip bitirecektir.

Bu kent þiddete doðdu. Yangýnlara, yaðmalara ve kýyýmlara alýþtý. Güçlendi. Ve kötüyü sevdi. Yaðlý saçlý, pis çizmeli gençleri, heykelin önünde tuzlu simit satan yaþlý adamý, metroda gazetelere sarýnmýþ uyuyan kadýný, sokaklarda durduk yere insanlarý kucaklayan deliyi sevdi. Suçu ve çeteleri sevdi. Yün yumaðý gibi örülmüþ metrosunun baharat ve toz kokan duvarlarýný sabunlu sularla yýkamayý bir kez bile aklýndan geçirmedi. Uzun þapkalarý ve tafta etekleriyle beþ çaylarýnda royal blend içip, tarçýnlý kurabiyelerini yiyerek yan masanýn dedikodusunu yapan kadýnlardan nefret etti. Zenginliðin, kültür ve bilginin, sanat ve edebiyatýn, ruhunuzu acýyla ve þefkatle okþayan tüm yaþananlarýn tehlikelisini, kirlisini ve kötüsünü seçti, sevdi. Kirli çizmeleri, yýrtýk eteði, daðýnýk saçlarý içinde yine de güzel kokmayý baþarabilen kadýnlarý sevdi. Küçük parklarýndan tekinin banklarýnda bacaklarýný uzatýp oturarak puslu havanýn altýnda gazete okuyanlarý, bir sigara tüttürenleri, hayata tehlikeyle ama safça bakabilenleri, iþsiz güçsüz dolaþsa bile her akþam köhne apartman dairesine giderken bir þiþe þarap ve donmuþ soyalý eriþte alabilenleri, tüm bunlarý, içinde oturan, yürüyen, uyuyan ve endiþelenen insanlarý sevdi, ama en çok yalnýzlara gösterdi o korkunç ve müthiþ endamlý yüzünü.

Sabahlarý çantasýnýn içine yalnýz olacaðýný bile bile fotoðraf makinesi ve bir yeþil elma koyanlarýn hatýrýna yaðmurunu fazla bastýrmadý, ama puslu havasýný korudu, perdelerin arkasýnda çiçekli uzun etekleriyle sokaðý izleyen kadýnlarý hayal kýrýklýðýna uðratmamak için. Tüm gün kirli pantolonlarý, daðýnýk saçlarý ve tozlanmýþ ceketleriyle sadece havasýný solumak için sokaklarda yürüyenleri markette bir ressamýn resimlerini çizmesiyle ödüllendirdi; akþamüstü soket çoraplarý ve bakýr rengi saçlarýyla izbe bir bara oturup karamel renkli biralarýný içenlere en sevdikleri þarkýyý hediye etti. Kötü rüyalardan uyandýðý için rahat ama tekrar uyuyamayacaðýný bildiði için kýzgýn bir çocuk gibi ateþli ama duraðan gözleri vardý.

Aklýma güzel anýlarýmý getiriyor, hüzünlendiriyor, bazen kitap sayfalarýnýn arasýnda veya yýrtýlmýþ harita parçalarýnda yapayalnýz kalýyor; bir film karesinde veya viþne rengi dudaklý adamlarýn aðzýnda sýrýtýyor, bir gün kabarýk etekler giyip at üstünde geziniyor, diðerinde sabahtan akþama dek çimlere uzanýp þarkýlar söylüyor.

Kadehler aðýrlýðýný her daim kalbimde hissettiren kent için, bir gün salýncaktan hýzlýca atladýðýmda kendimi o engin kalabalýðýnýn ortasýnda bulacaðým kente..