Özet: Yanýna yaklaþtýðý kurbanlarýna; "Bana ‘ne’ dersen seni öldürürüm!" diyen ve þaþýrýp "Ne?" diyen kurbanýný öldüren seri katilin nefes kesen maceralarý...

Bölüm Bir: 1
Doðumhanenin havasý rutubetliydi. Hiçbir þeyi olmayanlara saðlýk hizmeti vermeye çalýþan bu hastane, suya doymuþtu. Ýçeriye soðuk hava girse, havadaki baðýl nem nedeniyle binanýn içinde yaðmur yaðmasý bile mümkündü. Etrafta hastalýklarýndan baþka hiçbir þeyleri olmayan insan silüetleri, kâh keyiflerin kâhyasý gibi koridorda dolaþýyor, kâh iki büklüm olup öksürüyor, kâh kahkaha atýyordu.
Bu sýrada doðumhaneden bir aðlama sesi yükseldi. Yeni bir bebek daha aramýza katýlmýþtý. Onu aramýza katan annesini oyundan çýkartmak pahasýna... Kadýnýn yaþamý, yaþam verdiði bebeði göremeden sona ermiþti. Doktor, buna benzer durumlarda yaptýðý gibi zavallý bebeði kimsesizler yurduna teslim etti…

Yýllar su gibi akýp geçmiþti. Sevgiden nasibini almayan bu genç delikanlý, onu bir önceki görüþümüzdeki gibi aðlamýyordu artýk. Kalbi sadece nefretle doluydu.

Onsekizine bastýðýnda yetimhaneden ayrýldý. Ne yapacaðýný biliyordu. Ýçindeki nefreti kusacaktý. Arka sokakta dolaþýrken, bir lokantanýn mutfaðýna açýlan kapýdan içeri girdi ve tek dostu olacak olan et býçaðýný çaldý. Sevgiden bilhaber büyüyen bu gencin durumunu kimse anlamamýþtý. Bu nedenle ona, bir þeyi anlamadýðýmýzda sorduðumuz soru olan "NE?" sorusunu soran herkezi öldürmeye karar verdi.

Yaðmur çiselerken, az ilerdeki otobüs duraðýna sýðýndý. Ardýndan ayný duraða gelen þiþko adama döndü. Þiþko adam bu duraðýn, onun için ebedi bir "durak" olacaðýndan bilhaberdi... Bir süre ilk kurbanýný süzdü ve bundan sonra kurbanlarýný öldürmeden önce söyleyecekleri sanki otomatik olarak, dudaklarýndan döküldü;

- Bana "NE" dersen seni öldürürüm!

Þiþko adam, bu yabancýnýn aðzýndan dökülen sözleri doðal olarak anlamamýþ ve doðal bir tepkiyle "NE?" demiþ ve yine bozazýný ikiye kesen býçak darbesiyle doðal olarak ölmüþtü.

Ama Komser Kemal olay yerine geldiðinde bunun doðal yolla gerçekleþen bir ölüm olmadýðýný þappadanak anlamýþtý. Þappadanak anlamasý yetmezmiþ gibi yaðmur sularýna da þappadanak basmýþtý...

- Bu çok kötü. Muhtemelen cesetteki tüm deliller yaðmur suyuyla kaybolmuþtur. Tabi delil varsa. Bu delice cinayette ancak deliliðin delili olabilir… Kimmiþ bu adam?
- Cüzdaný ve cep telefonu yok. Ama cebinden bir kartvizit çýktý. Þayet onunsa, kurbanýmýz bir muhasebeciydi demektir.
- Eðer karþýmýzda, yaðmurlu günlerde, otobüs duraklarýnda bekleyen þiþko muhasebecileri öldüren bir katil varsa hiç þaþýrmam.
- Ama komserim! Bunun bir seri katilin iþi olduðu sonucuna biraz erken varmadýnýz mý?
- Eee erken uyduran çok yol alýr.


Yýkýlmayý bekleyen eski püskü binada, en az bu bina kadar karanlýk bir kiþiliðe sahip genç bu gece olanlarý tekrar tekrar düþünmekten kendini alamýyordu. Sonunda onu görmezden gelen topluma kendini göstermiþti. Artýk kimse, o yokmuþ gibi davranamayacaktý. Hatta öyle þeyler yapacaktý ki o öldükten sonra bile insanlar onun gibilerden korkacak, onlarý küçümseyemeyecekti. Bu sýrada kolundaki acýyla düþüncelerinden sýyrýldý. Bu son faça fazla derin olmuþtu. "Sanýrým sende benim gibi kana susadýn!" diye konuþtu býçakla, sanki ona cevap verebilecekmiþ gibi bakarak...

Bölüm 2: Ýki

Komser Kemal banyodan çýktý, kurulandý. Suyu oldu olasý sevmiþti. Deniz kýyýsýnda geçen bir çocukluðun saðlayacaðý türden bir sevgi iliþkisiydi bu... Televizyonun karþýsýndaki yerini aldý. Kanallarý deðiþtirirken bir filme gözü takýldý. Býçaklý bir adamdan kaçan bir kadýn vardý. Gece iþlenen cinayeti hatýrladý. Neden bu kadar kafasýna takmýþtý? Yani öyle çok cinayet görmüþtü ki bunun nesi önemliydi? Belkide sorun hiç bir özelliði olmamasýydý. Öylesine yalýn ve tuhaf... Sanki sýrf öldürme duygusunu tatmak için iþlenen bir cinayet...



Bu sýrada eski binada...

Yaðmur yine baþlamýþtý. Çürümüþ çatýdan sýzan sular sanki zehirlerini akýtmak için duvardan aþaðý süzülen yýlanlara benziyordu. Tüm hayatý böyle nemli, ýslak, karanlýk yerlerde geçmiþti. Sudan nefret ediyordu. Yapýþ yapýþ ve kirli hissettiriyordu kendini. Yüzlerce böceðin, en azýndan bir süre için kendine mesken olarak kullanmýþ olduðu her halinden belli olan þiltenin üstünde dönüp duruyordu. Yaðmurun sinir bozucu sesi onu uyutmuyordu. Ýlk cinayetinin üzerinden saatler geçmiþti. Ama uyuþturucu krizine girmiþ gibi yoksunluk hissediyordu. Bir an önce kendine yeni bir kurban bulmalýydý. "Zaten bayram da yaklaþýyor!" diye kendi kendine bir espri yaptý.

Gülümseyerek býçaðýna baktý. Ve ilk kez kendi yansýmasýný gördü, gülerken... Evet. Býçak oydu, o býçaktý. Kendini ifade etmenin, ben varým demenin aracýndan öte, sanki bir kardeþ, hep olmak istediði kiþiydi bu býçak.

BÖLÜM III: 3
Polis merkezi…
- Nerede bulunmuþ?
- Alýþveriþ merkezinin otoparkýnda...
- Öncekiyle ayný mý?
- Evet, bunun da boðazlý kazaðý ve altýnda kalan boðazý kesilmiþ. Cüzdaný kayýp.
- Kimse biþey görmemiþ mi? Park yerinde güvenlik kamerasý falan yok muymuþ?
- Biz de bunu soruþturuyoruz komserim...

Bu sýrada otoparkýn yakýnlarýndaki barda...
Çok ilginç... Bir kadýný öldürmek onu hiç rahatsýz etmemiþti. Halbu ki arabalarýn arasýnda kurbanýný gözlerken, yapabileceðinden emin deðildi. Ama neden yapamayacaktý ki? Kafasýnda, karþý cinsle ilgili hiçbir þey yoktu. Ne annesi ne sevgilisi olmamýþtý. Bir kadýnla kurduðu tek yakýnlýk, kimsesizler yurdundaki aþçý kadýndý. Aaa tabi bir de bu gece boðazýný kestiði kadýn... Neydi son sözleri;

- Ne diyosun be, sapýk mýsýn, defol!
- "Ne diyosun?" Ha! Yooo... Hayýr... Aslýnda sen "NE" diyosun."

Bir süre daha kendi kendine konuþup þakalaþtý. Öldürmek ona komik geliyordu. Sanki gülme gazýnýn etkisindeki biri gibiydi. Hayatta onu güldüren tek þeyin, baþkalarýnýn ölümü olmasý ironikti.

Polis merkezi…
- Komserim iyi haber. Park yerindeki kamera bir þeyler yakalamýþ.
- Bakalým elimizde ne var...

Kameranýn önüne denk gelen bir minibüs herþeyi mahvediyordu. Sadece sotede bekleyen ve gölgeler yüzünden, yüzü görünmeyen birisi ve az ilerde duran arabasýna doðru giden zarif bir kadýnýn, hayatýn içinde attýðý son adýmlar takýlmýþtý objektife... Cinayet görüntüsü yoktu. Komser, filmin bir kopyasýný istedi ve mesayisi boyunca bunu düþündü. Evine döndüðünde her zaman olduðu gibi ilk iþi banyo yapmak olmuþtu. Sonra videyoya kaseti taktý ve tekrar tekrar izledi. Cevap burada bir yerde olmalýdý.

Bölüm Dört: 2+2

Zengin mahallesi...
Ýlk kez zengin mahallesine gelmiþti. Kurbanlarýnýn rastgele olmasý önemliydi. Çünkü o genel olarak "insanlardan" nefret ediyordu. Zengin, fakir farketmezdi. Ama yine de zenginlerden biraz daha çok iðreniyordu. Zira onun fakirliðinde, her zenginin payý vardý. Ama dikkatli olmalýydý. Çünkü sadece adalet, mülkün köpeði deðildi. Polisler de onlarýndý. Fakir mahallesinde korunacak bir þey bulamayan polisler, zengin mahallesinde kuþ uçurtmuyordu.
O sýrada sokaða bir araba girdi. Sürücü, birbirinden güzel müstakil evleri farýyla selamladýktan sonra biraz acemice evinin park yerine yanaþtý ve arabadan indi. Park etmedeki acemiliðinin, kandaki yüksek promilde alkolden kaynaklandýðý belli olmuyordu.. Seri katilimiz, fakirlere yaptýðý gibi yanýna yanaþtý.

- Bana "ne" dersen seni öldürürüm!
- Peki demem koç.... Hýck!

Sarhoþ adamýn bu cevabý, katilin býçak tutan kolunun kaskatý kesilmesine yol açtý. Bu cevabý beklemiyordu. Fakat alkol nedeniyle mantýklý düþünüp-konuþma yeteneði malül olan adam, ona bu cevabý vermiþti iþte... Ne yapacaktý? Sarhoþ adam evine yönelince, cevabýný önemsemeden býçaðýyla þah damarýný kesti. Adam hissetmemiþti. Alkol nedeniyle uyuþan bedeni, uyuþan beynine hiçbir sinyal gönderemiyordu tabii... Bir-iki saniye sonra beyne alkolle dolu da olsa hiç kan gitmediði için yere yýðýldý ve tuhaf þekilde kývranarak canýný teslim etti.

Polis merkezinde...
- Ýþte bu! Bu araba! Adamýmýz saklanýrken arabanýn kaportasýna çýplak eliyle dokunuyor. Eðer araba hala oradaysa parmak izi alabiliriz.
- Ben hemen bölgeye en yakýn ekibi gönderiyorum komserim!
- Görüntüdeki plakayý da araþtýrýn. Belki araba park yerinde deðildir. Sahibi onu yýkayýp izleri yok etmeden ulaþmalýyýz.

Birkaç dakika sonra...

- Komserim araba park yerinde deðil. Fakat söylediðiniz gibi plaka bilgilerinden adresine ulaþtýk.

Bir saat sonra Komser Kemal arabayý buldu ve sahibinin þaþkýn bakýþlarý arasýnda parmak izi aramaya koyuldular. Bulduklarý iz iyi durumdaydý. Zira katil heyecanlanmýþ ve elindeki ter, vücut yaðlarýyla harmanlanýp bu bariz izi býrakmýþtý. Bundan sonrasý bilgisayarýn veri tabanlarýný araþtýrmasýna kalmýþtý. Kimsesizler yurdunda kalanlarýn da parmak izleri alýnýrdý ama sýranýn o dosyalara gelmesi zaman alacaktý...

Doðru Düzgün Bir Adý Olan Tek Bölüm: Son "Ne"

Kendini yenilmez ve yutulmaz hissediyordu. Gerçi zengin pislik ona istediðini tam olarak vermemiþti. Söylemesi gereken "NE?" sorusunu aðzýndan alamamýþtý.Bu nedenle, olayý telafi etmeye karar verdi. Cinayetleri iþleyiþ biçimine sadýk kalmalýydý. Zira bir tür ibadetti bu, onun için... Serseri mayýn gibi sokaða çýktý.


Komser Kemal parmak izi araþtýrmasýnýn uzamasýndan dolayý hava alma bahanesiyle ofisi terketti. Yaðmur yaðýyordu. Ama bunu pek önemsemedi.. Çözmeyi kafasýna taktýðý diðer olaylarda yaptýðý gibi sahile indi. Deniz ona huzur veriyordu. Bu sýrada uzakta bir yabancý belirdi. Þemsiyesi veya yaðmurluðu yoktu. Komserin dikkatini çekmiþti... Tuhaftý... Belki de yýllarca suçlularla yaþamanýn verdiði bir tür "Örümcek hissiydi" bu... Tuhaf adam tam karþýsýna geldi dikildi. Komser tetikte bekliyordu ve ilk o konuþtu:

- NE?
Katilin hoþuna gitmiþti bu durum. Zengin adamýn aksine sanki onun kullanmadýðý "ne" yi bu kurban kullanmýþtý.
- Bana "ne" dersen...
yavaþça býçaðý kavradý..
-...seni...

Ama komser, silahýna davranmak üzere olan insanlarýn hareketlerini öylesine biliyordu ki önce o davrandý.

- DUR! AT O SÝLAHI!

Katil genç, þaþýrmýþtý. Tüm iktidarýný kaybetmiþti. Ve onu yaratan gücü kaybeden her manyaðýn yapacaðý gibi adeta intihar edercesine, býçaðýný çekti. Çekmesiyle birlikte bir el silah sesi, yaðmur damlalarýný titretti.
Daha önce de caný yanmýþtý ama bu çok farklýydý. Acý, tüm bedeninin kaskatý kesilmesine neden oldu. Bir adým attý. Ama sonra dengesini kaybetti ve sahildeki kayalara doðru yuvarlandý. Komser Kemal, polislik yaþamý boyunca ilk kez birini öldürmenin þaþakýnlýðýndan olsa gerek, adamý tutmadý. Cesedinin denize karýþmasýný seyretti. Sudan mezarýna gömülen kimsesizin aklýndan artýk farklý bir soru geçiyordu; "NASIL?"

Komser, polis merkezine döndüðünde, yardýmcýsý, geç kalan müjdeyi verdi.
- Komserim onu bulduk."
dedi... Ve elindeki, kiþisel bilgileri içeren dosyayý uzattý. Komser dosyadaki resme baktý ve…
- NE!
... diyebildi sadece...

BÖLÜM SON: THE END