Yýllar önce büyük ve yeþil bir ülkenin , zengin ve azametli bir kralý varmýþ. Altýnlarla bezeli sarayýnda tek sevgi duyduðu insan olan kýzý ile birlikte yaþarmýþ bu kral. Eþini ve ailesini kaybetmiþ olmanýn hüznünü yumuþatýrmýþ kralýn güzeller güzeli kýzý. Kralýn tek rahatsýzlýðý kýzýnýn hala yalnýz olduðunu görmekmiþ. Öyle ya , artýk kocadýðýný inkar edecek hali yokmuþ, bir gün göçüp gittiðinde kýzýný seven insanlarýn arasýnda býrakmakmýþ tek dileði. Koridorlarýnda çocuk sesleri yankýlanan ve sevgi sözleri sarf edilen mutlu bir yuva olsun istermiþ görkemli sarayý, biricik kýzý için.

Artýk evlenme çaðýna yetiþmiþ olan kýzýný incelermiþ; her genç adamý kýzýnýn biraz yakýnýnda gördüðünde. Bir ilgi , biraz sevgi veya beðeni ararmýþ prensesin gözlerinde ama nafile , güzel kýz kimselerle kendisinden daha fazla ilgilenmemekteymiþ. Yalnýzlýðý; kaderi haline getirmekte olan kýzýna üzüntüsü günden güne artmaktaymýþ yaþlý adamýn. Ülkenin ileri gelen bilgelerinden yardým istemekten baþka bir akýl bulamamýþ kendi kendine ve derhal huzuruna emretmiþ en yaþlý bilgeyi. Gri saçlarý omuzlarýna kadar inmiþ olan bilge , kralýný sonuna kadar dinlemiþ ve birkaç saniye sessiz kaldýktan sonra , “ Ulu kralým , sevgili Prensesi üzerine basit kýyafetler giydirerek yakýnda ki Gölköy’e gönderin , kapýlarý çalmasýný ve sevgiyi bulmasýný saðlayýn.” demiþ.

Kral oldukça uðraþmýþ prensesi buna razý etmek için ama genç kýz kesinlikle karþý çýkmaktaymýþ babasýna. Gözlerinden akan yaþlar ile babasýný esir almaktaymýþ kendi dediklerine doðru. Kral bir baþka hal, yol bulabilmek için tekrar getirtmiþ yaþlý bilgeyi huzuruna ve anlatmýþ olaný biteni. Bilge gene biraz sessiz kaldýktan sonra , “Bekleyin Kralým , sadece bekleyin” demiþ. Bu iþten hiçbir þey anlamamýþ bizim kral ama ýsrar etmemiþ bilgeye.

Haftalar sonra , baharýn geldiðini müjdelemiþ aðaçlar tomurcuklarýný gökyüzüne çevirerek. Yeþilin rengi koyulaþmýþ ve kuþlarýn þarkýlarý daha bir gürleþmiþ kralýn topraklarýnda. Komþu ülkenin festivali tüm ülkelerde bir þenlik yaratmýþ. Prenses, bu festivale gitmek üzere izin almýþ babasýndan ve tüm hazýrlýklarýný yapýp bir öðleden sonra çýkmýþ yola. Atlar dolu dizgin prensesi amacýna götürmeye þartlanmýþlar , muhafýzlar da korumaya ve dikkatli olmaya. Hiçbir þey , yollarýný kesen soyguncularý engellememiþ , tüm kýymetli eþya ve ziyneti alýp , muhafýzlarý ve hizmetkarlarý kendi atlarýnýn arkasýna baðlamýþlar. Prensesi ise kuvvetsiz bulmuþlar ve üzerine birkaç paçavra vererek býrakmýþlar kaderine. Ne yanlarýnda götürmeye deðer , ne de öldürmeye diye düþünmüþler. Gecenin karanlýðýna kadar oturduðu yerde aðlamýþ prenses , üþümüþ , acýkmýþ ve korkmuþ tabii. Göz yaþlarýný silmekte olduðu bir anda , ilerden gelen bir ýþýðý fark etmiþ. Bir köy olabilir ümidi ile kalkmýþ oturduðu kayanýn üzerinden ve ürkek adýmlar ile gözlerini karanlýða alýþtýrmaya çalýþarak yürümüþ ýþýðýn geldiði yere doðru periþan haldeki prenses.

Yanýlmadýðýný anlamýþ köyü gördüðü zaman ve ilk karþýsýna çýkan kapýyý çalmýþ , hýzla. Kapý açýldýðýnda yaþlý bir çift bulmuþ karþýsýnda. Her ikisi de aðlýyorlarmýþ. Prensesi içeri almýþlar ama soyguncularýn tüm köyü talan edip , her þeylerini aldýklarýný anlatmýþlar prensese. Genç kýza bir tas çorbadan baþka ikram edecek bir þeyleri yokmuþ ne yazýk ki. Hemen bir masaya oturmuþlar, kendileri de iki yanýna geçip seyretmiþler güzel kýzý. Üzerine kalýn bir hýrka bulmuþ gelmiþ yaþlý kadýn , ihtiyar adamda mýzýkasý ile seslenmiþ genç kýza. Çok yorgun olduðunu söyleyen prensese otlardan büyük ve yumuþak bir yatak yapýp , sabaha kadar uyumasýný, ortalýk aydýnlanýnca her þeyi daha iyi görebileceklerini söylemiþler. Yaþadýklarýndan fazlasýyla yara almýþ olan prenses, ertesi gün sarayýna kavuþacaðý fikri ile yatmýþ yataða ve uyumuþ gerçektende sabahýn ýþýklarý gözlerine vurana kadar. Sabah olduðunda yaþlý çiftin kendisine yardým edemeyeceðine karar veren prenses , köyde ki diðer evlerin kapýlarýný çalmaya baþlamýþ. Hiç kimse yardýmcý olmuyormuþ güzel kýza. Köyde ne binek hayvan kalmýþ ne de köyden ayrýlmaya cesaret edecek insan varmýþ zaten. Akþama doðru , köyün en iyi görünen evinin kapýsýný çalmýþ prenses , sýfatýna layýk olmasa bile en azýndan daha konforlu aðýrlanacaðýný düþünerek. Ev sahipleri , buyur etmiþler misafirlerini ama ne masalarýna davet etmiþler , ne de bir çift söz ile gönlünü rahatlatmýþlar genç kýzýn. Üst katta bir oda göstermiþ evin hizmetkarý ve ardýndan da bir kase çorba getirmiþ içsin diye. Kýz soðuk odada içmiþ gelen çorbayý hiç itiraz etmeden ama bütün bu baþýna gelenlerin intikamýný almaya da kararlýymýþ. Hele bir babasýna ve sarayýna kavuþsun...

Sabah erkenden ayrýlmýþ bu evden ve köylüler ile konuþmaya , razý etmeye çalýþmýþ insanlarý kendisine at ve hizmetkar vermeye. Sonunda kendi kendine eve dönmeye olan ümidini yitirmiþ , babasýnýn onu bulmasýný beklemeye karar vermiþ. Akþam nerede kalabileceðini düþünmüþ ama kimse yeterince yakýn davranmamýþ prensese. Yorgunluktan bir evin kapý giriþinde uyuyakalmýþ prenses bir adam kendini uyandýrana kadar. Bakmýþ ki , ilk gece kendisini misafir eden yaþlý amca , “Gel kýzým burada donacaksýn soðuktan. Bizim evde daha emniyette olursun ayrýca.” Prenses , minnettar olarak ardýna düþmüþ yaþlý adamýn. Bütün gece yaþadýklarýný anlatmýþ yaþlý çifte ve konuþmuþ onlarla. Kadýncaðýz , “Sen uyu , iyice bir dinlen güzel kýzým. Yarýn köyün bilgesine danýþalým bakalým. Belki bir çýkar yol bulur bize.”

Ertesi gün , hep birlikte çýkmýþlar yola , bilgenin kapýsýna varmýþlar. Huzuruna davet etmiþ bilge bu üç insaný ve dinlemiþ prensesin anlattýklarýný. Konuþma sýrasý bilgeye geldiðinde , “ Bu köyde üç gece , iki ayrý evde kaldýn prenses. Eðer bir kez daha bu köye yolun düþerse , hangi evin kapýsýný çalarsýn ilk önce?” diye sormuþ.
Prenses , hiç düþünmeden , gülümseyerek yanýtlamýþ.”Bu teyze ile amcanýn evine uðrarým. Sýcacýk evlerinde , enfes çorbalarýný paylaþtýlar benimle. Yumuþacýk bir yatakta yatýrdýlar , sabaha kadar beni beklediler” demiþ.”Ama diðer kaldýðým evde üþüdüm , korktum ve aç kaldým. Kesinlikle ilk kaldýðým evi tercih ederdim” demiþ.

Gülümsemiþ bilge ve arkasýna yaslanarak kollarýný kavuþturmuþ göðsünün üzerinde.” Kaldýðýn zengin evde , tüm þömineler yanarken üþüdüðünü mü söylüyorsun yani? Tavuk suyuna yapýlmýþ nefis çorbayý lezzetsiz bulup aç kaldýðýný mý söylüyorsun ? Buna raðmen , tek bir dumanýn tütmediði fakir evde , üþümediðini söylüyorsun. Sade suya yapýlmýþ çorbayý mükemmel buluyorsun öyle mi? Üstelik üzerinde yattýðýn samanlarý , yumuþak yatak sayýyorsun prenses. Seni neyin yanýlttýðýný düþün bakalým.”

Þaþkýn prenses , duyduklarýný anlamaya çalýþýyormuþ. Demek her yeri ýsýtýlmýþ sandýðý evde , tek bir þömine bile yanmamaktaymýþ. Halbuki genç kýz “yemin bile edebilirim” diye düþünmüþ kendi kendine. Kýzýn þaþkýnlýðý ile eðlenmekte olan bilge devam etmiþ konuþmaya.”Yaþlý çift seni aileden biri gibi karþýladýlar , hiç yalnýz býrakmadýlar. Ýlgilendiler seninle ve rahat davrandýlar sana karþý. Seninde o fakir eve girerken hiçbir beklentin yoktu ve sana verilenle yetinebildin bu yüzden. Çiftin kalbinde ki ilgi ve sevgi seni doyurup , ýsýttý. Zengin eve girerken ise , bir sürü beklentin vardý. Tam tersi oldu ve beklentilerinin tersine bir gece geçirdin o evde. Eðer hayatýnýn bundan sonra ki kýsmýnda , beklentilerinin ve görüntünün seni yanýltmasýna izin vermeyeceksen ,sýcacýk kalacaksýn ve bu kapýdan çýkar çýkmaz evinin yolunu bulabileceksin prenses. Sevginin anahtarýný verdim ellerine , sakýn kaybetmeyesin bundan böyle. Kimseyi alçak görmeyip , kendin için ýsrarlý beklentiler yaratmadýðýn sürece bu anahtar açacak sana kapýlarý birer birer. Ve tabii senin kendi kilitlerini de çözüverecek , gelmek isteyenler birer adým daha atabilsinler hayatýna diye.”

Duyduklarýnýn her kelimesini beynine kazýyan prenses , teþekkür etmiþ bilgeye ve ellerini öpmüþ yaþlý çiftin.”Peki nasýl gideceðim evime?” diye sormuþ bilgeye bakarak.“Sadece çýk bu kapýdan , baþka bir þey yapmana gerek yok prenses.” Genç kýz , el sallayarak çýkmýþ kapýdan.

Bir sesin kendisini rahatsýz ettiðini fark eden prenses , kaldýrýp baþýný kucaðýndan ve gülümseyen gözlerle kendisine bakan babasýný görmüþ karþýsýnda.”Yavrum , uyumuþ kalmýþsýn burada , öylece. Hadi kalk odana çýk , rahat rahat uyu yataðýnda. Emrettim , yarýn herkes hazýr olacak seni yola götürmek üzere. Dinlen biraz güzel kýzým.” Sarýlýp öpmüþ kýzýný yanaklarýndan kral. Neþe ile fýrlayýp kalkmýþ oturduðu koltuktan prenses , “Babacýðým , festivale gitmek istemiyorum , yarýn yalnýz sen ve ben , kýlýk deðiþtirip gidelim Gölköy’e , akþama kadar özgürlüðün tadýný çýkaralým , ne dersiniz?”

Gözlerinden yaþlar boþalmýþ kralýn , þefkatle kucaklamýþ kýzýný ve aklýna bilgenin sözleri gelmiþ , “Bekleyin Kralým , sadece bekleyin!”