YABANCI


Turizm Bakanlýðýndaki ruhsat yenileme iþlemlerini yapmak için Ankara'ya gitmem gerek. Bayramýn son gecesi Bursa' dan yola çýkmak üzere annemle vedalaþtým, yine soðuk bakýþlarýný üstümde hissettim, gözlerimi delici bakýþlarýndan kaçýrdým.Usulca yanaklarýný öptüðümde beni öpmedi. Soðuk ve mesafeliydi. Bu eski bürokratlar nedense çocuklarýný da emirleri altýndaki eski personelinden biri gibi sanýrlar. Az önce toparladýðým valizimi kaptýðým gibi asansöre yöneldim. Garajda arabamýn bagajýna valizi yerleþtirdim. Arabamý çalýþtýrdým, Altýparmak caddesinden Ýnönü caddesine doðru çýktým, kestirmeden Ankara caddesine geçtim. Ýnegöl'e gelene kadar yol týkalýydý. Arabamý büyük bir dikkatle sürüyordum. Ýçimde tarifi imkansýz bir sýkýntý vardý, sanki her þey bitmiþ, dünya baþýma yýkýlmýþtý.

Annemle aramýn pek iyi olduðu söylenemez. Annemin bu afra tafralarý daha uzun müddet sürer. Nedense beni hala bir çocuk gibi görüyor ve evden pek uzaklaþmamam gerektiðini söylüyor. Neyse ki kendisine cevap verilemeyeceðini çok iyi biliyorum. Bu sebepten susuyorum. Kýzgýnlýðý geçince bir þey olmamýþ gibi mutad emirlerini sýralýyor. Ancak onu ve kýz kardeþimi her þeyden çok seviyorum. Bir þeye sinirlendiðinde onu hemen odasýna gönderiyor."Doðru odana !" Bana doðru odana diyemiyor, kendisi salonu terk edip odasýna çekiliyor. Buradan da büyüdüðümü ve özel ilgisine müstahak olduðumu anlýyorum."Bana özel ilgi gösteriyor annem!" Ya da ben kendime paye çýkarýyorum.


Ýnegöl'ü geçtiðimde Eskiþehir'e kadar deli gibi sürdüm arabayý. Eskiþehir'e girsem mi girmesem mi diye tereddüt ettim bir an. Tekrar Ankara yoluna yöneldim ve yer ayýrttýðým Kýzýlay'daki otelin önüne gelene kadar mola vermeksizin arabayý deliler gibi sürdüm ve dört saatte Ankara'ya geldiðimi hayretle gördüm. Altý saatlik yolu dört saatte aldým. Sabaha karþý iki sýralarýydý. Resepsiyondan anahtarý aldým, valizimi ofisboya verdim, asansöre yöneldim. Odamda televizyonu açtým, Fransýz kanallarýnda bir süre gezindim, sarmadý. Televizyonu kapadým. Bir müddet sonra uyumuþum.

Sabah kalktým, duþa girdim, sýcak bir duþ iyi geldi. Traþ oldum, aynada uzun uzun yüzümü, gözlerimi inceledim, hey gidi Erden, ömrün otel odalarýnda geçiyor, annen haklý diye kendimle konuþtum. Yüzüme nemlendirici bir krem, saçlarýma hafif sprey sýktým, bayýlýyorum bu kýrçiçeði kokusuna...Lacivert takým elbisemi, beyaz gömleðimi, bordo çizgili kravatýmý takarak klasik bürokrat havasýna büründüm, ne de olsa bakanlýða gidiyordum, spor giyemezdim, yerine göre giyinmesini iyi bilirim...

Odamdan kahvaltý yapmak üzere otelin restoranýna geçtim. Az þekerli bir bardak sütle, birkaç grissini ýsmarladým. Caným istemedi, yarým býrakýp kalktým. Boðazlý biri deðilim, boyum 1.85 kilom 68, bir zamanlar Ýstanbul'da koreograf bir arkadaþým bizi bu þekilde eðitmiþti, hala onun tavsiyelerini uyguluyorum, çok az yiyorum, masadan yarý aç kalkýyorum, tek lüksüm, arada içiyorum, nedense içki bende kilo yapmýyor.

Saat 09.00' da Bakanlýða doðru yollandým. Binanýn giriþinde genel müdür yardýmcýsýný cepten aradým, danýþmadaki görevli beni yukarý çýkardý. Sekreteri beni bekletmeden içeri aldý. Eski bir dostumdu, gide gele dost olmuþtuk. Konuþkan, her iþimi halleden deðerli bir bürokrattý. Ziyaret sebebimi anlattým. Kendisine dosyalarýmý uzattým, Ankara'dan hemen gitmek zorunda olduðumu ne yapýp edip iþlerimi bugün halletmesini söyledim.

Dosyalara þöyle bir göz attý, tamam dedi hallederiz. Yalnýz akþama ýslatalým, tamam dedim, isteðin bu olsun, bagajda da birþeyler getirdiðimi söyledim. Kendisine ve hanýmefendiye verilmek üzere. Benimle birlikte þoför de gelirdi aþaðýya, dedikodu olmasýn diye o alýr makam arabasýnýn bagajýna koyardý. Bu çekimserliðin nedeni bir dedikodu olmasýn diyeydi, yoksa dostum olduðu için ben isteyerek getiriyordum.


Kaldýðým otelin restoranýnda akþam yemeðinde buluþtuk. Yanýnda iki kiþi daha vardý. Biri daire baþkaný, diðeri de baþkanýn eþi þube müdürüymüþ. Çok hoþ sohbet insanlardý. Zevkli bir yemekten sonra otelin önce barýna geçtik, gece yarýsýna doðru otelin gece kulübüne götürdüm onlarý. Program harikaydý, mükemmel bir revü gösterisi vardý. Hepimiz çakýrkeyf olmuþtuk. Bu arada sahnede birinin adý anons edildi. Bir kadýn çýktý sahneye. Kadife sesli biri þarký söylemeye baþladý. Ýlgiyle onu izlemeye baþladým, o yeþil gözleri, o delici bakýþlar, sarýþýn saçlar, zevkle dikilmiþ bir gece elbisesi, zarif, kuðu gibi çok güzel biriydi. Hemen etkilendim, yanýmda kimse yoktu sanki, ýsrarla gözlerine bakýyordum, bu ýsrarým karþýsýnda o da bana bakýyordu. Baþým dönüyordu, içim acýyordu. Hani birisini yýllarca beklersiniz, bulamazsýnýz, ummadýðýnýz bir yerde karþýnýza çýkar ya, iþte öyle olmuþtum. Ben bu kadýna aþýk olabilir, ona tapabilirdim. Bu benim yýllardýr aradýðým unutulmazým, vazgeçilmezimdi; benim kaderimdi bu kadýn. Tanrý dileklerimi kabul etmiþ burada bu kadýný karþýma çýkarmýþtý.

Garsonu çaðýrdým, avucuna biraz para sýkýþtýrdým, kim bu kadýn dedim, lütfen bilgi? Alev dedi, adý Alev...Ýçim alev alev yanmaya baþladý. Alev...Neden daha önce adýný duymadýk dedim, sadece Ankara'da çalýþýr dedi. Henüz Ýstanbul onu keþfedemedi. Garson gitti. Onu Ýstanbul'dan önce ben keþfetmeliydim. Bu kadýn bana aitti, kimselere býrakmamalýydým. Tekrar garsonu çaðýrdým ve sahnede þampanya patlatmasýný istedim, kim diyeyim dedi, sorarsa yabancý dersin dedim. Þampanya patlayýnca elinde mikrofon, yanýma geldi, teþekkürler yabancý dedi, gözlerimi ona diktim, hüzünlüce baktým, hiç konuþmadým, o da bana bakýyordu. O sýrada þarký bitmiþ, harika bir müzik baþlamýþtý, hemen masamdan kalktým ve þarkýcý kadýnla dans etmeye baþladým, o da bir þey demiyordu, diyemiyordu, sadece bana bakýyordu.

Birdenbire kendisine, bir gün döneceðini biliyordum dedim. Beni tanýyor musun dedi, nereden döndüm ben dedi, onu dinlemiyordum bile, bir gün döneceksin diye, yýllarca aç ve muhtaç kaldým sevgiye dedim. Sarhoþsun dedi, eve gidince unutursun dedi. Ben yabancýyým dedim, evim yok, unutacaðým kimsem de yok dedim. O sýra yine þarkýsý baþladý ancak ben býrakmadým. Ýnanýlmaz birþey oldu, ben onunla dans ettikçe gazinodakiler beni alkýþlamaya baþladý, öp sesleri, sarýl sesleri...Ne öptüm, ne de sarýldým, kadýndan özür diledim ve yerime oturdum, hesabý istedim, hep birlikte kalktýk, otelin görevlisine iki taksi çaðýrttýrdým, þoförlerin parasýný peþinen ödedim, arkadaþlarýmý gönderdim ve ben doðru odama çýktým, hemen uyumuþum.

Sabah telefonun sesiyle uyandým, bakanlýktaki genel müdür yardýmcýsý arkadaþýmdý arayan. Ýþler bitmiþti, dosyalarý alýp Bursa'ya dönebilirdim. Kalktým, yataktan fýrladýðým gibi doðru duþa, ardýndan traþ olup giyindim. Bakanlýða gittim. Dosyalarý aldým. Arkadaþlar geceden çok memnun kalmýþlardý ve bana þarkýcý kadýnla o kadar yakýþtýnýz ki yanýlmýyorsak kadýn da senden hoþlandý dediler.

Otele döndüm, bir süre yataða uzandým, gitsem mi, kalsam mý, annem, yol, gitmek, þarkýcý kadýn...Ýþler...Beklesin, ben kalýyorum dedim, fýrladým yataktan. Resepsiyonu aradým, kulüpteki þarkýcýyý sordum, evet dedim Alev hanýmýn nerede kaldýðý hakkýnda bir fikriniz var mý, olmaz mý, bizim otelde, numarasý, þu...Resepsiyonu tekrar aradým, en yakýn çiçekçi nerede diye sordum, otelin altýnda demez mi, doðru çiçekçiye...Uzun süredir birine çiçek göndermemiþtim, gül yaptýrmak istedim, kaç tane dedi, kafadan attým, bir düzine dedim, yalnýz gonca olmalý. Tamam abi dedi. Boþ bir kart istedim, üstüne yabancý diye yazdým, çiçekçiye uzattým ve þu numaraya götürün dedim, ayrýca bir düzine gonca gül daha, onu da ayný yere akþam yedide, ayrýca gece yarýsý gece kulübüne gülden üçlü bir çelenk, çok gösteriþli olmalý ve o sahneye çýkmadan kýsa bir süre önce sahneye konulmalý dedim, tamam abicim dedi.

Gülleri aldýðýný çiçekçiye telefon ederek öðrendim, hatta gelen çocuðu bayaðý sorgulamýþ, benim tarifimi istemiþ ve gülümsemiþ. Üstelik çocuða bahþiþ bile vermiþ. Tamam, bu bana ilgisiz deðil. Ancak beni hiç aramadý. Akþam yemeðinde de göremedim, belki otel dýþýnda yemiþtir, ya da birisi davet etmiþtir, kimbilir...Bir duble viski istedim, yalnýzdým, sarmadý, kalkýp bara geçtim, biraz oyalandým, olmadý. Odama çýktým, kanallarda gezindim, bir aþk filmini izlemeye koyuldum.

Vakit gece yarýsýna geldiðinde otelin gece kulübüne indim. Daha sahneye çýkmamýþtý. Masama bir þiþe viskiyle birlikte yanýnda birþeyler söyledim. Bunlar yemem için deðildi, dün beni alkýþladýklarý ve bana hoþ görülü davrandýklarý içindi. Dün geceki garson masama geldi, abi dedi, Alev haným kimseye sizin kadar yüz vermemiþti dedi, avucuna biraz para sýkýþtýrdým, usul böyleydi.

Sahnenin arkasýndan içli bir þarký söyleyerek sahneye çýktý. Üstünde beyaz bir elbise vardý, bir bana baktý, bir gönderdiðim çiçeðe...Gülümsedi mi, bana mý öyle geldi, doðrusu anlayamadým. Þarký söylediði sürece bana baktý durdu, garsona þampanya patlatmasýný söyledim, ardýndan hüzünlü bir þarký daha söyledi, ancak masalarýn arasýnda gezinmedi bu gece. Programý bittiðinde içimi bir yalnýzlýk kapladý. Hesabý isteyip kalktým. Bir an odasýna gidip gitmemek konusunda tereddüt ettim.


Ertesi günü yine çiçekçi, yine ayný saatte güller, gece yarýsý kulübe indiðimde yoktu, izin günüymüþ...Göremediðim için kahroldum, ertesi günü gitsem mi kalsam mý muhasebesi yaptým, kalmak aðýr bastý, gidemiyordum. Bu defa çiçek göndermedim, hem de hiç...

Akþam yemeðimi yerken, siyah pantolon, siyah bluz giyinmiþ bir kadýn bana doðru geliyordu. Masama geldiðinde baktým ki Alev...Oturmasýný söyledim. Garsonu çaðýrdým, sipariþini aldý. Durmadan gözlerine baktým, yapma öyle dedi, gözlerine bakamýyorum, bir baþkalýk var sende, gözlerinle konuþuyorsun sen dedi. Ötekiler hayat hikayemi sorar hep dedi, sen sormayacak mýsýn, hayýr dedim, beni sadece þu an ilgilendiriyor. Ne içersin dedim, içmem dedi, içkili sahneye çýkmam.

Ne kadar sürede yemek yenirse o kadar süre gözlerimi kýrpmadan gözlerine baktým. Yemek bittiðinde hadi odama gel dedi. Gittim. Benimle olmak mý istiyorsun dedi. Hayýr dedim. Ýsteðin nedir senin dedi, deli misin biraz. Bu dünyaya göre evet dedim. Peki dedi, o güller þampanyalar hep beni elde etmek için deðil miydi dedi, hayýr dedim, ben karþýlýk beklemem. Peki ne istiyorsun dedi. Kimbilir dedim, belki de yýllar önceki birini...

Sen bilirsin dedi, git o zaman hazýrlanmam gerek. Odadan çýktým. Gece yarýsý kulübe indim, gönderdiðim çiçek karþýda, sahnenin tam orta yerindeydi. Sahneye çýktýðýnda þampanya patlattým. Aniden sustu ve þimdi söyleyeceðim þarkýyý aramýzdaki yabancý için söylüyorum dedi. O da buruktu, hüzünlüydü, þarký bittiðinde masama geldi, benimle dans et dedi, müzikle birlikte kalktým, dans birkaç dakika sürdü, parça bitince baþka birine geçiyorlardý. Dans ederken hep gözlerine bakýyordum. Alev'e ben gidiyorum dedim. Nereye dedi. Bursa'ya dedim. Þimdi mi dedi, þimdi dedim, bu gece kal dedi, olmaz dedim, gitmem gerek. Hadi sen þarkýný söyle dedim ve yanaðýndan usulca öptüm. Masama döndüm, hesabý istedim. Sahnede içli þarkýlar okuyordu, ben kulüpten çýktým. Valizimi aldým. Resepsiyonda hesabý ödedim. Görevli ofisboy arabamý getirdi. Kapýmý açtý. Binerken avucuna birþeyler sýkýþtýrdým.

Ankara -Bursa yolunda hýzla ilerliyordum. Bilkent solumda kalmýþtý...Eskiþehir'e yaklaþtýðýmda bir kar ve tipi bastýrdý, silecekler zor çalýþýyordu. Alev aklýma geldi, gözlerim doldu ve yolda hýzla ilerlerken devamlý oynadýðým oyuna baþladým. Ben sahneye çýkmýþým. Ünlü bir piyanistim. Üçbeþ bin kiþi beni izliyor. Ben durmadan piyano çalýyorum. Herkes beni ayakta alkýþlýyor...

Alkýþlar...Alkýþlar...Alkýþlar...Bir bakýyorum ki direksiyonu sýmsýký tutmuþum...


ERDEN ERKÝN...
YABANCI...