Her tercih bir kaybediþtir

Ve her kaybediþ, bir baþlangýç...

Seni seçmiþ olduðum þu günlerin anlatýlmaz huzurunu yaþýyorum içimde. Eþsin yüreðime!

Gün be gün çoðalýyorum. Çiçek çiçek açýp, mis oluyorum. Gönderdiðim rüzgarla seni çaðýrýyor kokum. Sevdan baþlangýcým olsun istiyorum, sonra ardýndan üç nokta (...) koymak. Bir kez daha görüyorum aynalarda parladýðýný gözlerimin ve yansýmamý tüm gülen gözlerde, sen bilmesen de. Öyle doymuþtum ki hüzne, uzun zaman oldu, deðiþti mevsimler, özlemiþim...

Geceleri dörtgözle bekleyip, yalnýzlýðýmý kovuyorum odamdan, seninle kalýyorum. Anlayacaðýn, korkmuyorum karanlýktan. Ya da oturup ayýn üzerine, izliyorum seni, senden habersiz. Asýrlar geçme doymazmýþým gibi geliyor. Gündüzler hiç gelmesin istiyorum. Döküyorum yapraklarýmý, insanlarý kovamýyorum. Sensizim!

Zaman, eski zaman deðil. Saklamaya lüzum yok ellerimin titrediðini, tutmadýðýný dizlerimin. Yüreðimi saklamaya lüzum yok. Gün gibi aþikar her þey. Gönlümde bir bayram havasý, uçurduðum rengarenk balonlarý tutamýyor kimse. Herkes anlýyor, senden baþka. Neyim var ki utanýlacak? Hiç! Ne mutlu bana.

Bildiðim ve bilmediðim kayýplarýmýn ardýndan üzülmediðime þaþmamak lazým. Hem öyle tokum ki acýya, acýyan yerlerimi çoktan kesip attým. Seninle yeniden yer bulmayacak nasýlsa. Her þeyin baþý inanmak deðil mi? Ýnanýyorum buna.

Baþlangýç mý? Çok güzeldir hep. En güzel üç noktasý (...) hayatýn. Son baþlangýcým olsan sen, keþke!