Adam hiç konuþmadan sabit bakýyormuþ, oturduðu aðacýn gölgesinde. Dizlerini dikmiþ, ellerini dizlerinin üzerinden sarkýtmýþ, sessizce, öylece oturuyormuþ. Kadýn adama bakmýþ, bakmýþ, bakmýþ. Adam bakýþlarýný diktiði yerden ayýrýpta kadýna bakmamýþ. “Kýzgýn mý acaba?” diye düþünmüþ kadýn. Ama soramamýþ adama. Adam gözlerinin daldýðý yerden bir türlü çýkartmýyormuþ bakýþlarýný.

Kadýn etrafýna bakýnmýþ. Burasý bütün köye ve ormana bakan bir tepenin etekleriymiþ. Kocaman bir çýnar aðacýnýn gölgesi kuþatmýþ etraflarýný. Yerler yemyeþil çimenmiþ. Mis gibi bir koku hakimken çiçeklerden, otlardan kaynaklanan, kuþ sesleriyle de cývýl cývýlmýþ her yer. Cýr cýr böceklerinin sesleri duyuluyormuþ. Bir esinti geliyormuþ arada, yüzlerini yalayýp gidiyormuþ.

Adam hâlâ kýpýrdamadan duruyormuþ öylece.kadýn dikkat çekebilmek için türlü þekillere girmiþ. Ama adam yine kýpýrdatmamýþ bakýþlarýný, diktiði noktadan. Seslenmiyormuþ kadýn nedense. Galiba bozmak istemiyormuþ adamýn düþüncelerinin oluþumunu. Ama istiyormuþ ki yanýnda olduðunu fark etsin.

Kadýn gelip adamýn karþýsýna oturmuþ, baðdaþ kurup. Ellerini tutmuþ. Saçlarýný okþamasýný ister gibi yönlendirmeye çalýþmýþ adamý. Hani belki saçlarýný okþarsa varlýðýný anlar diye düþünmüþ. Ama adam bakmýyor ve de okþamýyormuþ kadýnýn saçlarýný.

Kadýn ne yapacaðýný bilemezken, adam elleriyle yüzünü tutmuþ kadýnýn. Sadece tutmuþ. Bakýþlarý daldýrdýðý yerdeymiþ hâlâ. Kadýn, “var olduðumun farkýnda” diye düþünmüþ. Gülümsemiþ adama. Yüzündeki elleri tutmaya devam etmiþ, bakýþlarý adamýn bakýþlarýný daldýrdýðý gözlerindeymiþ. Öylece oturmuþlar, gelip geçen zamana aldýrmadan...