Bir tat bir dokunuþ bir rüya bir bekleyiþ...






" Bir dokun bin ah iþit" bilinen bir atasözü. Halinden memnun olmayan kiþiler için genellikle kullanýlýr.Oysa dokunmak, dokunuþlar ne kadar özeldir?

Dokunmak aklýma düþtüðünde ellerim bilgisayarýn klavyesinden uzaklaþmýþtý.Az önce ona dokunuyor, beynimden geçenleri, ruhumdaki serzeniþleri kelimeler aracýlýðý ile tuþlara dokunarak ekrana aktarýyordum.Ne oldu da vazgeçtim, neden solgun yapraklý defterine döndüm? Farkýndayým, kalemim satýrlara dokunuyor. Soðuk ekran sadece satýrlarla bana bakýyor. Onlara duygu katmaya kalksam da kurþunkalemin defterle buluþmasýndan ortaya çýkan satýrlardaki hýþýrtýyý, kokuyu hissedemiyorum. Hissetmek özel kýlan, dokunuþlarda olduðu
gibi. Bir ürperti, iç titremesi sonra derin iç çekiþ. Belki yüze yayýlan sýcaklýk, avuçlardan boþalan terler. Ayrýmýnda daha öncesinde bilinen, yaþanýlan anýn verdiði mutluluk. Dokunmadan hissetmek mümkün mü?

Tatlar, damaðýmýza yapýþan vazgeçilmez kýlan. Baðýmlýlýk derecesinde düþkünlüklerimiz. Kimimiz çukulataya, kimimiz tatlýya, kimimiz de sigaraya. Dumanýný görüyoruz ama benim gibi sigara içmeyen insanlarýn ilk deneyiminde býraktýðý acý kötü bir tat, tiryakinin dudaðýnda cennet meyvasý.

Tercihler iste, her kiþinin ayrý tadý olduðu gibi yaþamda. bazý insanlar acý, tuzlu, sirke gibi tat býrakýr, bazýlarý da þeker, tatlý, pamuk helva, çukulata tadý. Tatmadan ne mümkün?

Rüyalar, geçmiþten geleceðe uzanan köprüler. Üzücü, korku dolu, mutlu, heyecanlý, gerçek gibi, açýk-saçýk belki de film gibi. Her insanin gördüðü birbirinden ilginç rüyalar. Bilim Adamlarý bilinçaltý ve gerçekleþmesini istediðimiz duygular dese de nereden bilecek iç dünya mý? Rüya kurmak mümkün mü?

Korkularým, yýkýmlarým, sevinçlerim tamam ama doðru anlarda yansýmýyorsa. Herkes baþlý baþýna rüya deðil mi yasamda? Bazen de gerçekler rüya, rüyalar gerçek sanki. Dipsiz bir ütopya.

Beklemek gece-gündüz demeden. Hep daha sonra ki aný beklemek. Ertelemek, kayýplarý sineye çekmek. Neyi, neden beklediðini bilmeden beklemek. Ýyi olacak demek, mutluluk zihin ve kalp arasýnda deyip benimsemek.

Yaþam ellerden akýp gitse de, eskiyen zamanýn ardýndan bakýp el sallasak ta ya da her limanda bir yolcu alsak da yine beklemek býkmadan usanmadan bir gün diye.

Bir dokunuþ, bir his, bir tat, bir rüya, bir özlem beklemek. Geç olmadan gezgin olma zamaný. Keþif insana ve sevgiye doðru zamanla yarýþarak. Her aný hissedip, tadýný çýkarýp fýrsatlara dokunup, rüyalarý gerçekleþtirerek beklenen yaþamý çoþturarak. Hayatýmýzýn amacý olan mutluluða doðru keyifli yaþamlar.

Yeþim Þahin 20/02/2001