Enstrumanlar arasýnda kemanýn
Yerine koyuyorum seni..
Baþtan aþaðýya hüzün kokuyorsun çünkü..
Keman da týnýsýyla, kendisine özgü naðmeleriyle
Öyle deðil midir zaten?
Keman çalmak baþlý baþýna bir hüner..
Kolay deðildir..
Resmen intikam alýr çalýcýsýndan..
Perdesiz bir müzik aleti..
Farký da budur; gitardan, baðlamadan..
Sadece sevmek de yetmiyor, öðrenmek için..
Sabýr ve zaman..
Sadece sabýr ve zaman mý?
Tabiî ki hayýr..
Anlamak ve bilmek kavramý..
Ýþe ellerimle þekillendirip,
Karakterize ediyorum seni..

Gövdene ne meþe aðacýný yakýþtýrabildim,
Ne de ceviz aðacýný..
Bu bir keman için sýradanlýk olurdu herhalde..
Oysa ki farklý ve zor olmalýydý benim için..
Renkli cam kýrýklarý..
Evet evet yanlýþ anlamadýn..
Ýnce, keskin, sivri ve parlak..
Koruma altýna almayý bile düþünmedim,
Parmak uçlarýmý..
Ve iþte iþleme zaman..

Her elime alýþýmda keskin cam parçacýklarý,
Ýnsafsýzca batýyordu, parmak uçlarýma..
Her caným acýdýðýnda biraz daha
Merak ediyordum kemaný..
Güzel olan her þeyin bir bedeli vardý..
O cam kýrýklarýný bir araya getirmek
Hiç de kolay deðildi..
Ve gözyaþlarýmý kullandým tutkal yerine..
Kimi zaman meydan okudun gözyaþlarýma,
Sen meydan okudukça ben inatlaþtým kendimle..
Boncuk boncuk ter akýp gidiyordu þakaklarýmdan..
Parmak uçlarýmda; acý ve kan karýþmýþtý birbirine..

Cam kýrýklarýyla oluþturduðum,
Ýnce gövdenle hayattaydýn artýk..
Gurulu, acýlý ve sancýlý..
Kýyamýyordum bile dokunmaya..
Her an kýrýlacakmýþ gibi..
Ürkek ve çekingensin..

Peki! Benden baþka kim çalacak seni?
Kim besleyecek ruhunu?
Kim kristal taneciklerinden yaptýðým,
Yay’la silecek gözyaþlarýný?
O kadar gururlusun ki..
Gözyaþlarýn kristallerin arasýna
Takýlý kaldý þimdiden..

Artýk utangaç naðmelerin
Notalardan süzülüp,ulaþýyordu insanlara..
Ne yazýk ki duygudan yoksun dinledikleri için,
Farkýna varamýyorlardý, kemanýn sancýlý sesini..
O keman ki her sancýlanýþýnda
Yeni hüzünler doðurmuyor muydu?
Belki de hüznün nerden geldiðini keþfedip,
O sancýyý durdurmak..
Olmadý, olamaz da..
Keman hüzün ve sancý tek bir vücut..
Bütün benliðimle, duygularýmla ve gözyaþlarýmla
Kemaný oluþturan benim..
Olduðu gibi kabullenmek de bana düþerdi elbet..
Kemaný hüznüyle sevdim ben..
Sevdim ve yarattým..
Bu uðurda parmaklarýmý kaybetsem bile..