Beni hiç sevmeyeceksin...
Günbatýmý gözlerimin bebeðinde
Çýldýrmýþ þairler
Rüzgar sesleriyle
Þiirler söylerken yine
O eski hikayelere dalýp gideceksin...
Bir martý kanadý,
Bir avuç yaðmur
Seni alýp götürecek benden...
Ve aramýzda yiten
Bir þeylerden
Geride savrulmuþ
Birkaç mektup kalacak

Kirpiðimin ucundan süzülen
Bir damla göz yaþýna bak...
Orda kendi hayatýný göreceksin...
Bin bir gece masallarý tükenince,
Þafakla birlikte
Ah biliyorum,
Beni öldüreceksin...

Karanlýk kütüphanelerde unutulan
Eski kitaplarýn arasýna umarsýzca
Bir de benim gülüþümü ekleyeceksin...

Sesim yorgun akþamüstlerinde
Sokaklarýnda gezindiðin tüm þehirleri
Kuþatacak...
Ýsyan var artýk! Ýhtilal var!
Sense hâlâ sevdadan kaçak...

Elimi tutarken
Aylin’in ellerini düþleyecek,
Beni öperken aslýnda Ülkü’yü özleyeceksin....

Ya kurtar sevgimi bu hayaletlerden,
Ya da beni burada býrak
Burada,
Kimselerce bilinmez þehrinde yitirilmiþliklerin...
Þiirlerin,
Geceler boyu tutuþup yandýðý
Ve sevdanýn hep
Ayrýlýk halinde yaþandýðý
Bu harabede býrak beni...

Gideceksen,
Bana artýk fazla gelen kalbimi de al...
Kalacaksan sevdiðim,
Eski masallarda deðil,
Ellerimizde titreþen bir yarýnýn
Parýltýsýnda
Güçle inançla
Yanýmda kal...

16/02/02