Çok uzun zaman oldu seninle görüþmeyeli… Anneme bir-iki kez yazdým; her ne kadar cevap alamasam da… Ama sana yazamadým bir türlü… Nedenini sorma, ben de bilmiyorum… Gittiðinden beri çok þey deðiþti hayatýmda… Evlendiðimi biliyorsun… Bir oðlum olduðunu bilmiyorsun ama… Görsen, týpký sana benziyor; kepçe kulaklarý var senin gibi…Yüzünün aydýnlýðýný senden almýþ…Þu an 12 yaþýnda…
Bana nasýl davrandýysan, öyle davranýyorum : Harçlýðýný çaktýrmadan cebine koyuyorum. Fýrsat buldukça boynundan öpüyorum, uzun uzun koklayarak… Bir fiske bile vurmamaya gayret ediyorum… Dinginliði de sana benziyor; kafasýnda karar veriyor, sessizce uyguluyor… Arkadaþ, dost canlýsý týpký senin gibi… Eve gelecek konuklarý sabýrsýzlýkla bekliyor… Bir yetiþkin gibi saatlerce sohbet etmek istiyor bizim arkadaþlarýmýzla… Ona senden sýkça söz ediyorum, hatta severken “Benim küçük babam” diye seviyorum…

Sen nasýlsýn baba?.. Sana iyi bakýyorlar mý orada?.. Yemeklerini yiyor musun?... Üstün baþýn temiz mi?.. Üzüyorlar mý seni?... Bilirim sen kendin üzülür, kimseyi üzmezsin…

Sana kýzgýn deðilim ama, kýrgýným biraz… Ansýzýn gittin, seni görmemi beklemeden… Bir kez bile rüyalarýma girmedin… Bu kadar mý bezdirmiþtim seni?..

Tartýþtýðýmýz her konuda sen haklýydýn biliyor musun?... Deliþmen çaðlarýmda hiçbir fikrini kabul etmedim… Her þeyin en iyisini, en doðrusunu ben biliyordum… Bu kadar sana karþý gelmeme raðmen, bir kez bile, kýzýp, azarlamadýn beni… Seni çok özlüyorum baba!.. En çok da seni oðlumla tanýþtýramadýðýma üzülüyorum…Bak oðlum: Deden, sarýl boynuna, doya doya öp-kokla onu… Hiç ayrýlma ondan, sor ona öðrenmek istediðin her þeyi… O benim görmediklerimi görür, bilmediklerimi bilir, diyemediðime üzülüyorum…

Sana tekrar yazacaðým baba!.. Babalar gününü kutlar, ellerinden öperim…
Rüyama girersen eðer, bil ki beni affettiðini düþüneceðim…
Haylaz oðlun!...