Tüm ev halký birbirleri öpmüþ ve yataklarýna doðru birer yolculuða çýkmýþlardý. Evin küçük beyi , kedisinin sýrtýna da bir “iyi geceler” sývazlamasý yapmayý ihmal etmemiþti tabii. Giriþte ki güvenlik ýþýðý kedinin üzerine basmadan yürüyebilmeleri için her zaman ki gibi açýk býrakýlmýþtý. Nihayet bir sakinlik evin huzurunu koruyan bir bütünlük ile çökmüþtü tüm mekanlara. Kedinin saatleri baþlamýþtý artýk. Salonda oturmasýna izin verilmeyen koltuða kývrýlmýþ keyifle kuyruðunu temizlemekle meþguldü gecenin efendisi.

Birden dikkati daðýldý , sanki bir kýpýrtý hissetmiþti. Yavaþça koltuktan aþaðý doðru boynunu uzattý , tüm algýlarý netleþene kadar kýpýrdamadan öyle kaldý. Vardý bir kýpýrtý , mutfakta bir hareket olmalýydý ses oradan gelmekteydi. Davetsiz bir misafir olduðu belliydi , iþ baþýna davet edilmekteydi kendiside. Koltuktan inip , karanlýklara saklanarak ilerledi mutfaðýn giriþine doðru. Yanýlmamýþtý , mutfak masasýnýn altýnda bir fare dolanýyordu dikkatsizce. Büyük bir sabýr ve sessizlikle farenin kendisine doðru biraz daha yaklaþmasýný izledi. Tek hamlede üzerine inebileceði bir atlayýþ mesafesine gelen fare , kediyi ancak boynunda diþleri hissettiðinde fark edebilmiþti. Zayýf bir ses ile, hayatýný sona erdirmek üzere olan kediye seslendi son çare olarak.”Dur , sakýn piþman olacaðýn bir þey yapma!”.

Kedi , düþmanýnýn böyle bir durumda sanki kendisini tehdit edercesine “dur” demesine þaþýrmýþtý. Ve durdu gerçektende. Fareyi iki patisi ile hapsettikten sonra diþlerini boynundan çekti ve “Beni tehdit edebilecek durumda olmadýðýnýn farkýnda deðil misin sen?” diye sordu. Fare , gene sessizce ,” Tehdit etmiyorum ki , senden sadece biraz düþünmeni istiyorum o kadar” dedi güçlükle duyulan bir ses ile.”Neyi düþünecekmiþim , þimdi seni öldürme zamaný benim için , düþünme deðil.” diye karþýlýk verdi kedi , net ve kesin bir ses tonuyla. Fare biraz kýpýrdandý fakat bu sadece kedinin patilerinin biraz daha canýný yakmasýna neden olmuþtu.”Eðer beni hemen öldürecek olursan , belki benimde yaþamaya þansým olduðunu düþünmeye baþladýðýnda duyacaðýn piþmanlýk ne olacak öyleyse?”.”Ne piþmanlýðýndan bahsediyorsun sen , þimdiye kadar hiç piþman olmadým zaten. Ölmelisin sen.” Dedikten sonra tekrar diþlerini kullanmak üzereydi ki , fare olanca kuvvetiyle fýrladý iki patisinin arasýndan ve birkaç adým ötede durdu. Yüzünü kaldýrmýþ kedinin gözlerinin içine bakýyordu. Kaçmýyor olmasý ilginç gelmiþti kediye , bu durumda kurtulduðu anda yuvasýna gitmeye çalýþmalýydý þu aþaðýlýk fare. Gitmiyordu iþte , öylece duruyordu karþýsýnda. Farede hissetmiþti kedinin þaþýrdýðýný ve bir fýrsat daha kazandýðýný düþünmekteydi. Bir adým daha yaklaþtý Azrail’ine. ”Kaçmýyorum , söz veriyorum kaçmayacaðýmda. Biraz konuþmak istiyorum sadece seninle. Belki bu sorunu çözebiliriz ikimizin de lehine bir sonuç ile. Eðer beni dinleme cesaretini gösterecek olursan , en sonunda hala istiyorsan eðer beni öldürmene hiç itiraz etmeyecek ve kaçarak yormayacaðým seni”.Bunlar kediye iyiden iyiye komik gelmeye baþlamýþtý. Bak þu sefil fareye diye düþündü. Kendini adam yerine koymuþta karþýmda titremeden durabiliyor. Birde konuþmak istiyor. Eðlenceli olabilir. Biraz vakit geçireyim bari diye aklýndan geçirmekteydi.”Konuþ bakalým , neler saçmalayacaðýný dinlemekten zarar gelmez nasýl olsa."

Fare derin bir nefes aldý ve biraz rahatlayarak , salona davet etti kediyi. Birlikte salona geçtiler. Kedi biraz önce kalktýðý koltuða kývrýldý , farede koltuðun koluna yerleþti .Kedi konuþmaya baþlamasýný iþaret ettikten sonra fare baþladý konuþmaya.

“Beni yakaladýðýna göre rahatlýkla bir saniyede iþimi bitirebilirdin bunun farkýndayým tabii ki. Ama yapmadýðýna göre , sen ve ben bir þeyleri çözmek için baþlangýç yapabiliriz demek ki. O yüzden konuþmak istedim seninle. Daha önce hiçbir kedi ile konuþmak gereði duymamýþtým üstelik. Sana bazý þeyler sormak istiyorum , biraz sonra öleceðime göre cevaplarý vermenin bir mahzuru olmamasý gerekiyor. Bana öncelikle neden benden nefret ettiðini söylemeni istiyorum senden.”

Kedi , býyýklarýný oynatarak cevapladý soruyu.“Ben bir kediyim. Sende bir fare. Bu yeterince geçerli bir neden deðil mi sence ? Bizler asla bir arada yaþayamayýz , tüm kediler tüm farelerden nefret etmiyor mu bu dünyada. Birde geçmiþ karþýma neden diye soruyorsun. Haberin yok mu bundan yoksa?”

“Var elbet. Ben sadece senin nedenini öðrenmek istiyorum .Beni sana düþman kýlan nedir?”

“Eðer seni rahatlatacaksa , ben seni hiç tanýmam , hiç ilgi alanýma da girmiyorsun. Benim için fare olman yeterli bir sebeptir. Kiþisel bir þey deðil sonuçta bu. Toplumsal bir olgu o kadar. Tekrar söylüyorum , ben kediyim sen ise fare!”. Lafýný bitirdikten sonra gözlerini hiç kýrpmadan asýlý tuttu farenin üzerinde.

“Toplumsal bir olgu , seni benim katilim yapacak demek ki. Halbuki beni tanýmýyorsun , bir birimize ters düþen kiþisel hiçbir deneyimimiz olmuþ deðil. Üstelik bir süredir karþý karþýya oturduðumuz halde sorsam rengimi bile fark etmemiþsindir. Yanýlýyor muyum?” Kedi yanýlmadýðýný onaylar bir þekilde baþýný salladý.” Oysa ben senin , gri tüylerinin farkýndayým. Kocaman kuyruðunu da gördüm. Yeþil gözlerin olduðunu biliyorum. Týrnaklarýnýn da uzun süredir kesilmediði ortada zaten. Sahibinin sana özendiði boynunda ki pire tasmasýndan anlaþýlýyor. Gördün mü ben seni bu kýsa karþýlaþmada bile biraz olsun tanýdým. Halbuki sen , hiçbir þeyin farkýnda deðilsin. Ben þimdi buradan bir anda alýnsam ve yerime bana hiç benzemeyen bir fare konulsa , anlamazsýn bile. “Fare lafýna devam ederken kedide onu incelemeye baþlamýþtý istem dýþý bir þekilde.”Birde toplumsallýktan bahsediyorsun , senin bir ailen bile olmadý ki .Doðar doðmaz alýp bu eve getirdiler , senin gibi ailesiz komþu kedilerinden baþka kedi tanýmana da izin vermediler. Nereden bildiðimi sorma þimdi bana , bende yýllardýr bu evde yaþýyorum sen kabul etsen de etmesen de. Ýnsanlarýn içinde büyüdün ve yetiþtin. Nasýl oluyor da böyle bir savaþý tanýyor ve toplumsal bir olgu diye niteleyebiliyorsun?”

“Öncelikle bir ailem olmadýðý doðru tabii ama ben bu evin üyelerinden biriyim. Annemle kalsaydým daha kötüydü , sokaklarda ya bir serserinin kuyruðunu kestiði kedilerden biri olurdum yada çoktan bir arabanýn altýnda kalmýþ ve ölmüþ olurdum. Burada sýcacýk bir evim ve insanlardan oluþan bir ailem var benim. Toplumsal bir olay olduðunu da onlar öðrettiler zaten diðer pek çok þeyi öðrettikleri gibi. Benim akýllý ve güzel bir kedi olmam için annemden fazla emek harcadýlar her þeyden önce. Seni biraz inceledim biraz önce , beyaz renklisin. Ýnce , uzun bir kuyruðun var ve konuþurken onu oynatýp durman beni çok rahatsýz ediyor. Sýrf o kuyruðun bile seni öldürmem için bir neden olabilir benim için. Demek ki seni incelememin sana bir faydasý olmayacak.”

Fare ilk defa gülümsedi.”Farkýnda olmadýðýn bir baþka þeyde aslýnda özgür olmadýðýn. Sen bir bedel ödemekle meþgulsün sadece. Kendine ait bir hayatýn yok , seçimlerin yok. Sana neyi yakýþtýrýrlarsa öyle yaþamak zorundasýn. Üstelik ne öðrettiler ki sana ? Hiçbir þeyin farkýnda deðilsin iþte. Bu ortada. Sana tuvaletini senin için alýnmýþ kuma yapmaný öðrettiler. Döverek üstelik. Bir isim koydular ve o ismi duyduðunda koþturarak efendilerinin yanýna gitmeyi öðrettiler. –Git buradan – dediklerinde odayý terk etmeyi öðrettiler. Nerede uyuman gerektiðini ve yemeðini hangi saatlerde nerede yiyeceðini öðrettiler. Bütün bunlarýn yanýnda bir de evde fare yaþatmaman gerektiðini bellettiler. Öðrendiðin her þeyin sadece onlarýn yaþantýsýný olumlu kýlmak için olduðunu göremiyor musun hala ?”

Kedi duyduklarýndan sersemlemiþti. Bir acý hissediyordu , yüreðinde. Bu fareyi dinlemekle hata yapmýþtý galiba. Boþu boþuna vakit harcamýþ ve üstüne üstlük üzülmüþtü. Kendi kendine canýný yakmýþtý yani. O tüm bu ikilemlerle gidip gelirken fare tekrar konuþmaya baþlamýþtý.

“Geceleri gizli gizli aðladýðýný fark etmedim sanma. Sana yasak olan koltuða kurulup hayaller kurduðunu da biliyorum. Ev sahibi yokken camýn içinde oturup sokakta ki hayatý seyrettiðini ve anneni çok özlediðini de üstelik. Beni sadece senden farklý olduðum için öldürmeye kalmana anlam veremiyorum hala. Bak , evin kadýný ile erkeði ne kadar farklý birbirinde. Ama ayný evde yaþamaya alýþmýþlar ve gayette güzel gidiyor her þey. Yada çocuklar , birbirlerine benzer hiçbir özellikleri yok , ama onlara da birbirlerini sevmeleri öðretildiði için birlikte kalabiliyorlar. Sende toplumsal bir olay diyerek benim hayatýmý ortadan kaldýrma þansýný kendinde buluyorsun. Kuyruðumu sevmeni beklemiyorum senden ama biraz olsun katlanabilmelisin bence. “

Kedi dikkatle dinlediði fare susar susmaz , kendini içine girdiði durumdan sýyýrmaya çalýþarak , “ Dediklerin doðru olabilir belki ama neden kuyruðuna katlanmak zorunda olayým ki? Saçmaladýðýn aþikar iþte.” Diye atýldý lafa.

Fare tekrar gülümsedi , “ Ýþte gördün mü hiçbir þeyin farkýnda deðilsin hala. Bu eve getirilme sebebinim ben. Bizim ailemiz büyük ve kalabalýktý yýlar önce. Hep birlikte mutlu ve beraber yaþardýk. Yaþlý dedem , evin babasý tarafýndan görülmüþtü saklanacak kadar hýzlý davranamadýðý için. Bir sürü zehir koydular her yere , yedikten sonra ölelim diye. Babam akýllý bir adamdý , hepimize öðretti neleri yiyebileceðimiz ve zararlý olabilecek þeyleri. Ölmedik o yüzden. Durum böyle olunca aile meclisi toplandý ve bir kedi almaya karar verdiler bizlerden kurtulmak için. Ve sen geldin. Çok þirin bir bebektin geldiðinde , tüm aile deli olmuþtu sana. Yýllarca uðraþtýlar büyümen ve bizi yakalaman için.”

Tam burada , kedi kesti sözünü. “ Asýl sen anlamýyorsun demek ki , bak geliþ sebebim bile seni öldürmek. Eðer seni öldürürsem beni daha çok seveceklerini anlamalýsýn sende. Kalplerinde ki yerimi saðlamlaþtýrýp onlarý mutlu etme þansýmsýn sen benim.”

Fare aldý mikrofonu eline tekrar. “Peki , ortalýkta hiç fare kalmayýnca seni neden hala besleyeceklerini söyler misin bana ? “

Kedi durdu birkaç dakika. Doðru olabilirdi. Tam cevap vermeye hazýrlanýyordu ki , fare devam etti. “Tüylerinin dökülmesine , yerli yersiz miyavlamana , misafirleri tedirgin etmene neden daha fazla izin verecekler ki evde hiç fare kalmazsa. Sonunda seni o aslýnda çok korktuðun sokaklara salýverecekler sen istemesen de.”

“Ben bunu hiç düþünmemiþtim , haklý olabilirsin. Ama hiç fare yakalayamazsam gene beni atmazlar mý dýþarý ?”

“Atabilirler elbette ama seninle iþ birliði yapýp bu iþi çözme þansýmýz var nasýlsa. Sadece akýllý düþünmemiz ve rolümüzü iyi oynamamýz yeterli sorunu çözmek için.”

“Ne yapabiliriz ki?”

“Öncelikle hiç fare yakalamadýðýn halde hala evde tutuluyor olmanýn nedeni , sen geldiðinden beri ortalýkta beni hiç görmemiþ olmalarý . Demek ki ben gözükmezsem evde fare kalmadý diye düþünecekler. Bu durumda da , bugüne kadar olduðu gibi seni evde tutmaya devam edecekler veya kapý dýþarý edecekler. Öyleyse senin olmadýðýn zamanlarda beni görmelerini saðlamam gerekiyor.”

“Nasýl yani. Ben ne zaman olmayacaðým ki?”

“Mesela , küçük oðlan ara sýra seni komþulara götürmüyor mu?O zamanlar olabilir. Haftada bir çocuklarla birlikte anneannelerine gidiyorsun , o gün olabilir. Yada veterinere götürdüklerinde çýkýp þöyle bir dolaþabilirim tabii. Yazýn evin annesi çocuklarla birlikte senide alýp yazlýða gittiðinde , babalarýnýn beni görmesini saðlayabilirim. Senin evden çýkmanla benim sahne almam ayný zamanlara rastlarsa bu iþi çözebiliriz. Tabii sen evdeyken benim yuvamdan ayrýlmamam gerekiyor onlarýn ayakta olduklarý saatlerde. Eðer bana dost olacaðýna ve þu toplumsal olgu zýrvalarýný gündeme getirmeyeceðine söz verirsen sana severek yardýmcý olabilirim.”

“Ama bunu baþka hiçbir fareye anlatmaman gerekiyor. Baþkalarý duyarsa benim itibarým kalmaz. Bir düþünsene komþularýn kedileri , dillerine dolarsa rezil olurum. Kimsenin yüzüne bakamam bir daha. “

“Ah kedi kardeþim , neden böyle davranýyorsun ki? Onlarýnda bunu örnek almalarý daha iyi olmaz mý ? Dünya globalleþirken , sýnýrlar birer birer ortadan kalkarken bizler neden kendimize böyle bir sýnýr koyalým ki? Baþka yaratýklarýn , salt kendi bencillikleri ve üzerimizde ki hakimiyetleri yüzünden neden nefreti devam ettirmesine izin verelim kendi kardeþlerimizin. Býrak herkes duysunda örnek alsýn bizim arkadaþlýðýmýzý. Bizden yýllar sonra yaþayacak olan kedi bebekleri ile fare bebekleri hiç duymasýnlar bu kan davasýný annelerinden veya sahiplerinden. Bizim iþbirliðimiz örnek olsun dünyada ki canlýlara. Utanýlacak ne var ki bütün bunlarda. Sen anlatýrsýn tanýþacaðýn diðer soydaþlarýna bizlerinde yaþamaya hakký olduðunu. Ben öðretirim kendi toplumuma kuyruklarýný hýzlý hýzlý sallamamalarý gerektiðini. Belki insanlara bile öðretebiliriz nefretin sevgiyle eritilebileceðini. ”

“Kabul ediyorum fare kardeþ bütün dediklerini. Kendi seçme þansýmý ilk defa sahiplerimden yana deðil kendi istediðim þekilde kullanýyorum hayatýmda ilk kez. Artýk , baþkalarýný mutlu etmek adýna deðil de tüm toplum adýna davranmanýn bilincini biraz olsun kavradým sanýyorum. Senden öðreneceðim çok þey olacak iler ki günlerde , buna eminim. Ama þimdi git yuvana , birazdan kahvaltý için kalkacaklar , seni görmelerine izin veremem en sevdikleri koltuðun üzerinde.”

Fare arkadaþýnýn yüzüne baktý ve yerinden kalkýp yuvasýna doðru yöneldi. Kedi birden heyecanla seslendi arkasýndan ,

“Fare kardeþ , senin adýn ne ? Seni ne diye çaðýracaðým ki görmek istediðimde?”

“Dostum diye seslenmen yeter.” diye cevap veren fare karanlýða karýþmýþtý bile.