Hayat imtihanýnda, Nasibim çile “Çek” der,
Aþk-ý hakîkîye gir, sýnav ölüme “Dek” der,
Yevm-i mahþer mîzâný, altýnýný pul eder,
Aþikâr iken ölüm, nefis dâima “Þekk” der.

Tevâzua gem vurup, Gurur baþýný “Dik” der,
Ýllâ ki sen haklýsýn, baþka efkârý “Yýk” der,
Mahþer gününde mîzân, tüm enfûsu kul eder,
Tefli eðlence olsa, nefis göðe de “Çýk” der.

Ýhlâs ef’âle bakýp, eneyi yere “Dök” der,
Hakkýn huzuru âlî, aczini bil diz “Çök” der,
Alem son mîzânýnda, tüm beþeri tül eder,
Nihâyet sekeratta, nefis îmâný “Sök” der.

Iztýrâb çeker ceset, berzâhta dâim “Vah” der,
Nâdim olsa kâr etmez, son uykusunda “Câh” der,
Dâr-ý mahþer mîzâný, îmansýzý kul eder,
Arz ve semâ mat iken, nefis Sýrât’ta “Þâh” der.

Çile derviþ sabrýdýr, zâif bedenler “Pes“ der,
Ýstiðfâr rûha gýdâ, gayr-i meþruyu “Kes” der,
Lâkin mîzân-ý mahþer, dünya malýn çul eder,
Eþya irþâda durmuþ, nefis buna da “Ye’s” der.

Dua Hakk’ka ilticâ, felsefe ilmen “Yok” der,
Ünvanýn âlim olsa, delile bâtýl “Çok” der,
Þeksiz mîzân-ý mahþer, bâtýl fikri dul eder,
Mevtin nasihatine, nefis hep karným “Tok” der.

Ücret peþin ödenmiþ, vücûdun bana “Bak” der,
Þâhit olsun ki âlem, son durak yine “Hâk” der,
Nasýl mîzân-ý mahþer, mevcûdâtý kül eder,
Ateþ kapýda olsa, nefis cahilce/pervasýz “Yak” der.

Savm-ý Ramazan gelse, arzu-yu nefsi “Vur” der,
Ýmsâktan tâ iftâra, saat-i sabrý “Kur” der,
Bil ki mîzân-ý mahþer, haydi sevabýn bul der,
En nihâyette açlýk, nefse secdeye “Dur” der.

18.03.05 / Frankfurt