Bu akþam izin verdim tüm mutsuzluklarýma
yýldýzlara kapadým perdelerimi,
sesini kýstým gürültülerin
tanrý misafiri aklýma geliþlerinde duymadým kapý sesini
rüzgarda hissetmedim bu defa nefesini
körelttim sende yaþayan kalbimin nefsini
birde sildim belleðimde yer kaplayan resimlerinin hepsini

çayýmýn buharýný kattým katranlaþmýþ sigarama
ve uzattým ayaklarýmý yaslandým arkama
acýdým yýllarýn yorgunluðuna hamlamýþ ruhuma
bozdum anýlarýmýn kumandasýný,
zaplamayacaðým sende kalan hatýralarýmý
çünkü
duygusuzluklarýmý sende bulamadýklarýmýn üstüne getirdim kuma

gene bir yudum bile çekmeden çayým soðudu
bir nefes çekmeden sigaram bitti
ayný senin bende yaptýðýn gibi
umutsuzluklarýmý ýsýtýp doldurdun,soðuttun
mutluluðumu yakýp küllüðe koydun unuttun
farketmedin ama kendi dumanýma boðuldum

demiþtim ya duygusuzluklarýmý getirdim sana kuma
aslýnda acýlarýmýn baþýný gömmüþtüm kuma,
anlattýklarýmýn hepsi rol hepsi birer kumkuma
istermisin gerçekleri söyleyeyim senden yana
seviyorum seni uzaklýðýn kadar bana