Sensiz sonsuzluða uzatýyorum ellerimi,
gözlerim alacakaranlýða saplanýyor.
Hareketsiz kalýyor tüm bedenim,
buzullardan bir parça oluþturuyor her zerrem.
Vücudumun giderek kaybolduðunu hissediyorum.
Sonra, gözyaþlarýma hakim olamýyorum.
Bir umut var yüreðimde,
karanlýk kentin boþ sokaklarýnda
ellerimde küçük bir umutla yürüyorum.
Unut beni sevgilim diyorum sana
sen unutsanda ben unutmuyorum.
Bu kent bana küskün sevgilim,
her gece benim için sanki,
her çýðlýk bana,
her yakarýþ ALLAH'a
bu kent bana küskün.
Her yýldýz benim için kayýyor sanki,
deniz benim için hýrçýnlaþýyor.
Bu kent bana küskün,
sen bana küstün,
ben ise sensizliðe.