Birkaç gündür yeni bir arkadaþým oldu. Yeni arkadaþým ve ben!..Çok çabuk kaynaþtýk. Tanýþmamýz, çok yeni olmasýna raðmen birbirimizi çok iyi tanýdýk kýsacýk zamanda. Aramýzdaki arkadaþlýk iliþki, hayli farklýydý, bilindik iliþkilerden deðil di yani!..

Ýki gün önce, bir akþamüstü geliverdi hayatýma ansýzýn. Dizime kondu. Bir de baktým gelir gelmez bana gülümsemeye baþladý. Bende ona gülümsedim, tabi ki!..

Ýlk baþlarda çok yüzsüzdü, þýmarýktý arkadaþým. Bakmayýn sonradan onu bu kadar çok sevdiðime. Gelir-gelmez, her yere girip çýktý izinsizce. Sonra da benden kaçmaya baþladý. Kýsa bir süre sonra da, iyice alýþtý. Bu kez de, ne yiyip içiyorsam, o da yiyip içmeye yöneldi. Kendi tabaðýný ellemiyordu bile!.. Kýzdým, hem de çok kýzdým ve patlattým bir tane!..

Tokadýn etkisiyle, sersem sersem dolaþtý ortalýklarda. Ben bir sigara yakýnca, onun kokusundan biraz kendisine geldi, "demek ki o da sigarayý seviyor" diye, düþündüm.

Onun, yediði tokada gösterdiði çekingen tavýrlardan, hassas birisi olduðunu anladým. Artýk, ona karþý daha dikkatli davranmaya karar verdim. Fakat öðlen uykusuna yattýðýmda, henüz daha tam uykuya dalmamýþken gelip beni uyandýrdý. Neymiþ, ilgiye ihtiyacý varmýþ. Üstelik uyandýrmasý da öyle normal uyandýrmalardan deðildi. Sinir bozucu bir tarzý var onun. Ama olsun, alýþtým iþte.

Ha, adýný mý merak ediyorsunuz. Adý Výzvýz. Bana da garip geldi, ama sorduðumda öyle dedi, kendisi. "Çoluðun, çocuðun yok mu?" diye, sorduðumda, hiç oralý olmayýp, dolabýn arkasýna sakladý kendini. "Utandý herhalde, yalnýzlýðýndan" diye, düþündüm. Uykum, Výzvýz sayesinde, gelmeden kaçtýðý için, ben de televizyonu açtým, baþucumdaki kumandayla. Hayatýnda hiç televizyon görmemiþ herhalde, þap diye yapýþtý televizyona. "Výzvýýýz" diye, baðýrdým. "çekil oradan, hiç bir þey göremiyorum" dedim. Sesimin sert tonundan etkilenmiþ olacak ki, bu kez de ayaðýmýn dibine geldi, oturdu. Müzik kanalýný açtýðýmda öyle bir dans etmeye baþladý ki, görmeliydiniz!.. Havada yok olacak zannettim. Gözlerimin atikliði bile yetmiyordu onun dansýný takip etmeme. Oradan, oraya dönüp duruyordu, çýlgýncasýna. Korktum bir an, bir þey olacak , bir yere çarpacak, caný acýyacak diye. Daha, "dur, yeter" diyemeden, olan oldu, duvara çarptý. Duvara bir þey olmadý.

Výzvýz, yine mahzunlaþtý, o çarpýþmadan sonra. Öylece oturdu, kýmýldamadan bir süre daha. Baktým nefes alýyor, hiç dokunmadan, üstünü örttüm. Oracýkta uyuyup kaldý. "Halýmýz Allah'tan kaliteliydi de, kalktýðýnda beli aðrýmayacaktý" diye düþündüm o mýþýl-mýþýl uyurken. "E bütün gün böyle koþturursan, yorgun düþersin iþte" dedim, içimden Výzvýz'a.

Akþam üzeri, bir baktým, yorganýn altýndan çýkmaya çalýþýyor. Hemen yardým ettim ona. Arkadaþýz ya, yardým ederiz iþte, biz birbirimize. Sofrayý hazýrlarken hissetmediðim yardýmsever arkadaþlýðýný tabaklar sofraya konunca nihayet hissedebildim. Arkadaþlýðýnýn büyüklüðünü gösterdi, yalnýzlýðýma yoldaþ olarak. Ama hiç kendi tabaðýndan bir þey yemedi. Hep, tabaðýmýn kenarýndan uzanarak doyurdu karýncýðýný. Yemekte, havadan, sudan olmayan türden bir sohbet ettik. Çünkü, hayatý boyunca havada, suda gezen biriyle havadan, sudan sohbet etmenin onu sýkacaðýný düþünmüþtüm. Ondan bundan konuþtuk iþte. Ben sofrayý toplarken yine hiç yardýmcý olmadý ama gazete okumasý beni sevindirdi. “Kültürlü biriymiþsin be Výzvýz” dedim, güldü. Gazetenin içinde kaybolacak zannettim, hararetli hararetli gazete okumasýndan.

Sonra nasýl oldu, farkýnda deðilim, tam buzdolabýnýn kapaðýný kapatýyordum ki, bir de ne göreyim Výzvýz orada oturuyor. “Ulen Výzvýz, donmaya mi niyetlisin orada buzbuz. Gel hemen buraya.” Dedim. Sertleþen ses tonumla, biraz korkutmuþ olacaðým ki, oradan havalanarak doðruca salona gitti. Peþinden bende salona geçtim ama o, ortadan kaybolmuþtu. Bütün gün görmeyince, “küstü mü acaba?” dedim, kendi kendime.

Baktým ortalarda yok, “banyoya girip de, duþumu alayým bari” dedim. Banyodan çýktýðýmda, caným sigara çekti. Duþ, sanýrým nikotinlerimi de alýp götürmüþtü, kýsmen de olsa. O da ne, Výzvýz ortaya çýkmýþ yeniden, koltuðun üstüne kurulmuþ gazete okuyor, “Gel bakalým Výzvýz, bir sigara içelim” dedim. Kafasýný bana doðru çevirip, “zýýýzzz” dedi. Onun bu söylediðini, ben, “içelim, efkarlanalým be arkadaþ” olarak yorumladým. Çünkü hemen yerinden kalkarak, gelip omzuma konmuþtu iþte.

Balkon kapýsýný açtým, hava güzeldi. “Hadi gel balkonda sürelim sigaranýn keyfini” diyerek, balkona çýktým, omzumdaki Výzvýz’la. Sýcak havayý bulunca hemen baþladý güneþlenmeye. “Esmer güzeli caným arkadaþým” dedim, ona gülerek. Yine baþladýk, ondan bundan konuþmaya. Bir ara, bana çok güzel bir þey söyledi; "ssseni ssseviyorumzzz" dedi. Bunu duyduðumda çok mutlu oldum ve “sað ol be Výzvýz, ben de seni” anlamýnda, omzuna vurmak istedim. Bir de baktým gitmiþ.

Panik bir halde, aradým, taradým, bulamadým. Seslendim, baðýrdým, çaðýrdým, bir “Výz” bile yoktu. Üzüldüm, ama aðlamadým. Çünkü, o beni seviyordu ve bir gün yine sevdiðine dönecekti iþte...

A.Ç.