Ufalanýrken gökler yürðimde,senli günlerin çoþkusu durgunlaþýyor içimde.yokluðundan olsa gerek bu durgunluk.Gelmeyiþinden olsa gerek...
Griliniðini býraktýn ellerime.sen giderken renklerimi aldýn.maviyi,sarýyý,kýrmýzýyý,yeþili.þehrin gürültüsünü býrakýp sensiz suskunluklara terkettin.gittin iþte...
bu yüzden olsa gerek durgunluklarým,anlamsýzlýklarým,renksizliðim...
Fotoðraf albümünü açýyorum akþamlarý.belki eski renklerimden giyinirim diye.belki yaralarýmý sararým belki kanayan yanlarýmý....
Hatýralarýmda kalan tek renk giydiðin(giderken) kýrmýzý palton.anlýyorum kýþmýþ...palto giydiðine göre.Ne güzel yakýþýyordu renkler sana...giysiler içinde sen olunca...
Akþamlarý beklerdim seni.Penceremin önünden gecersin diye.Þaþýrýrdým! insanlar neden siyah ve beyaz giyinmiþ diye...
þimdi anlýyorum...
anlýyorum ve tüketiyorum bana býraktýðýn yanlarýmý....
Gittin...
ne renksizlik yakýþtý istanbul'a,ne ben kimsesizliðine...
Gittin..
salýnarak renklerine bir resminde kýrmýzý paltona mahkum eyleyip beni,gittin sen sevgili...

Yaþamak için bir sebebim vardý benim.Gitmn için hiç bir neden bulamadým.toplarken siyahlarý iklimime sen,bir nefes vermedin soluðuma.kronik bir hastalýk gibiydin içimde,tedavi edildikçe müzminleþen...

Gittin..
Elimde renksiz bir gökkuþaðý kaldý.nereye asayým? hangi gök kabul eder,rengini yitirmiþ gökkuþaðýný...
Göðümden bir tabakayý çekip aldýn sen.içimde hayatýmýn en tanýþýk yanlarýnýn olduðu.yaðmurlar teðet geçiyor þimdi üzerimden ýslanamýyorum.Göðü çalýnmýþ bir çocuk gibiyim ve ne zaman baþýmý kaldýrsam yukarý senli bir yoksunluk...önce göðümden,sonra içimden silindi tüm mevsimler ve renkleri.yokluðunun o saydam,o mavisiz denizinde yüzüyorum þimdi.Sabaha ermek istiyor ruhumun karanlýðý eremiyorum.biliyorum çünkü varamýyacaðýmý,beyazýn siyahtan ayrýþtýðý o,ince cizginin farkýna...
Gittin sevgili...

Sen masmavi bir gerçekken,bana renksiz bir yalan býrakamazsýn.
Giderken sen siyahlarý topladým iklimime.Ýhanetini gömdüm kuyuya,bir sesseiz seda ile sana
Elveda...