TRT yi Dinlerken
TRT 4 te yayýnlanmakta olan türkü programýný dinlerken türküdeki onlarca vaylar dikkatimi çekti. Anadolu insanýnýn vaylarý bitip tükenir mi? Yýl kurak gider. Tarlasýna ektiði buðday büyüyüp serpilmeden baþak verir. Baþakta taneler bile yoktur. Olsa bile kavruktur. Ancak hayvanlarýna yem olur. O yýlki umutlarý boþa çýkmýþtýr. Vay halime demekten baþka elinden hiçbir þey gelmez. Umudu elindeki üç beþ kocabaþ hayvanýn yavrulamasýna kalmýþtýr. Kurak yýl yüzünden iyi beslenemediklerinden ardý ardýna düþük yaparlar. Vay baþýma gelenlere diye yakýnýr ama, yapabileceði bir þey yoktur. Delikanlý oðlunu everecektir. Kuraklýk belini bükmüþtür. Umut gelecek yýllara kalmýþtýr. Oðluna bakar, bakar vay benim oðluma diye hayýflanýr durur. Ardý arkasý kesilmeden koca bir ömür tükenir gider.
Kaç insan ömür boyu oh be… Her iþimi bitirdim. Geride yapacak hiçbir iþ býrakmadým. Artýk ölsem bile gam yemem diyebilmiþtir. Kazanma hýrsý tükenmez. Bu yüzden de yapýlacak iþler hiç bitmez. Fakir günü nasýl kurtaracaðým diye kara kara düþünürken, zengin de biraz daha nasýl kazanabilirim diye, fakirin düþündüðü gibi kara kara düþünür.
Dinlediðim türküdeki gibi vaylar tükenmez bu ülkenin güzel insanlarýnda. Hastalanýr. Býrakýnýz doktora muayene olmayý, ilacýný yazdýrmak için bile, hastane ve saðlýk ocaklarýnda, hasta haliyle saatlerce bekler durur. Ýçinden vay bu ülkenin haline der ama, dýþýndan buna da þükür der. Ser verip sýr vermemeye çalýþýr.
Vay bu ülkenin insanlarýna, hem de ne vay. Yaðmurlu bir günde yanýndan geçen bir araba çukurlarda birikmiþ sulara aldýrmadan hýzla geçer yanýndan. Çukurun kirli sularý boca olur üstüne. Sürücü ýslanan insanýn haline üzüleceðine, iyi oldu dercesine pis pis sýrýtýr. Bir insanýn üzerine su sýçratmak trafik suçudur ama, cezayý kim uygulayacak? Arabasý olanýn ardýna düþer bir trafik magandasý. Ölümüne sýkýþtýrýr arabasý küçük olan sürücüyü. Bu magandalýklar yüzünden nice canlar yitirilir ulusal servet ile birlikte. Ölüme sebebiyet veren maganda çoðu kez yakalanamaz. Yakalanýrsa eðer, üzgünüm der kuru kuru. Oysa yüzünde bir tebessüm vardýr. Ýyi oldu. Çýkmasaydý önüme dercesine. O egosunu tatmin etmiþtir. Yitirilenlerden ona ne. Piþmanlýk bile çökmez yüreðine.
Dün yoðun bir sis vardý. Göz gözü görmez olmuþtu sisi yüzünden. Magandalar yine iþ baþýndaydýlar. Ýki metre ilerisini göremedikleri yollarda yine hýz denemesi yaptýlar. Silivri’de otuz beþ araç birbirine girdi. Bir çok insan yaralandý. Neyse ki can kaybý yok diye sevinemedik. Ardýndan gelen haberde Kocaeli’nde otuz araç birbirine girmiþ. Yine bir çok yaralý ve ölenler de var.
Yaklaþýk otuz yýl önce Ankara Fen Lisesi’nde okuyan kýzýmýn yanýndan Ýzmir’e dönerken Afyon’a varmadan önce yoðun bir sise yakalandým. Ýki metre önümü görme olasýlýðým yoktu. Sis içindeki yolculuðum dört saat sürdü. Beni tek bir araba dahi sollamadý. Herkes arabasýný gereken hýzda sürüyordu. Afyon’a girdiðimde ilk iþim bir bakkal dükkanýna girmek oldu. Mavi ispirto ile beþ paket de tuz aldým. Bakkal bu konuda deneyimli idi. Eðer bunlarý sis için alýyorsanýz paranýzý boþa harcamayýn. Buradan öteye sis de olmaz buzlanma da olmaz dedi. Arabamda bulunsun diyerek bedelini ödedim. Arabamýn kaloriferi arýzalandýðýndan ön cam buzlanýyordu. Buzlanma sisin olumsuzluðunu daha da arttýrýyordu. Hemen kaputu açýp cam suyunun deposunu mavi ispirto ile doldurdum. Bakkalýn dediði gibi yol boyunca sis ile karþýlaþmadým. O yýllarda sürücüler sorumluluklarýný biliyorlardý. Yol güvenliðini þansa býrakmýyorlardý.
Yalnýzca Anadolu insanlarýnýn deðil, tüm insanlarýmýzýn ömrü vaylarla geçiyor. Krizlerle çalkalanan ülkede kimi insanlarýmýz iþlerini kaybetmiþ, alýþýk olmadýðý bir sefaletin içine yuvarlanmýþ. Kimi dükkanýndaki mallarý satarak yaþamýný sürdürüyor ama, sattýðýnýn yerine yenisini koyamýyor. Kimi hastalýðýna umar bulamýyor. Kimi çocuk okutuyor ama baþarýlý olmasýný saðlamak için dershaneye gönderemiyor. Kimi evden kaçan eþini arýyor. Kimi çöp bidonlarýnda nafakasýný arýyor. Bir curcuna olmuþ yaþam. Vaylar ve vahlar arasýnda sürüp gidiyor. Oh be rahatladýk artýk diyebileceðimiz günler ise ufukta bile görünmüyor.
Özcan Nevres