Bir gün
hani
kurumamýþken henüz yapraklar
hani gizlenememiþken yýldýzlar
güneþ
ay
ve dalgalar coþmamýþken
sessiz haykýrýþlarla
" üzüldüm " diyemeden
gittiðine
çünkü hiç gelmemiþken

Ve henüz günlerim
Çok Çiçek geçmezken
fotosentez rüyalar göremeden
botanik uykularýmda
" sevindim " diyemeden
günümün aydýnlýðýna
gitmemiþken karanlýðý gecemin

................


kelimeler açtý
dumanlý ellerimde
gözlerime yaðmurlar yaðdý
sonra
geceler, yýldýzlar, þarkýlar
ayrýlýklar, acýlar, anýlar
hayal kýrýklýklarý
gözyaþlarý
bir fotoðraf
bir þiir
bir yaþam
bir laf
çok çiçek

..............

yollar
yerler mekan
zaman
o an
bir an
geçecek
Çok çiçek

çocukluk aþkýmdý menekþe
gül verdiðim ilk çiçek
karanfil aldýðým son çiçekti
ilk yazdýðým çiçekti çiðdem
en son üzdüðüm
çok sevdiðim
Çok bi çiçekti
Çiðdem'di.....