Hayatý Kolaylaþtýrmak

Bu satýrlarý yazan insana hayat son birkaç aydýr her zamankinden daha zor geliyordu; ‘depresyon’ denilen illete de yakalanmak üzereydi..Bu satýrlarý okuyan ‘Sen’ eminim ömrün boyunca bu tür yazýlardan, kitaplardan bir dolusunu devirdin ama, zamaný gelince de ‘zor’ hayatý yaþama sancýlarýndan kurtaramadýn kendini deðil mi?
Ben de..
Veya bu konuda yazýlanlara bir safsata olarak baktýn.Kitabýn kapaðýný eline alýp ’Ne kardeþim bunlar, yazýlanlarýn hepsini ben de biliyorum!’ dedin.Çok bilmiþ edalarýnla deðil mi?
Ben de.

Þimdi oturup bilmediðim sýkýntýlarýn için, ‘Þöyle yap,bir de þunu düþün....’ filan diyemeyeceðim doðal olarak.. Sen aðlayýp (ya da... ‘Aðlamak: Güçsüzlüðe eþ deðer bir dýþa vurumdur’ saçmalýðýna inanýp, dolan ve kan çanaðýna dönen gözlerini kaçýrarak benden- dertlerini anlatýrken, elini dostça tutarak ’daima yanýndayým, mutluluðu yakaladýðýn an, eðer þaþýrýrsan omzuna vura vura yutturacaðým sana ’ da diyemem.
Uzaksýn benden.
Tanýmýyorum bile seni!
Zaman zaman kendini delicesine yalnýz hissettiðin oluyor mu senin de?
Evet mi? Benim de...
Ýþinde sýkýntýlarýn mý var ya da uygun bir iþ bulamýyor musun kendine, özel hayatýn, özel ve hayat kýsmýný bir türlü bir araya getiremediðin oluyor mu, yýllarca ‘dost’ dediðini -aslýna hiç deðmeyecek olduðunu görüp- geçmiþinden sildiðinde çocuk gibi iç çekip , baþýný ellerinin arasýna alarak, ‘keþke onu hiç tanýmasaydým!’ dediðin oluyor mu?
Evet mi? Benim de...
Hiç sevdin mi? Hani, Sevmek;: Þu altý ýlýk; üstü sýcak, kadifeden kesesi olan biþey gibi. Aþk vs filan da diyorlar.Yakar,dondurur, aðlatýr, güldürür her bir haltý yaptýrýr..... Terk ettin mi,t erk edildin mi? Boðasýn ve boðulasýn geldi mi mesela:)
Aklýna geldiðinde sevdiðin, cayýr cayýr yandý mý sol yanýn, bir daha hiç göremeyecek olduklarýný zamanýnda olabilecekleri düþünemeyerek,sarýlýp doyasýya öpmeden sevgini ifade edemediðin oldu mu, bu dünyadan göçüp giden sevdiklerin olmadý mý sanki hiç?

Bu kadar kýsa iþte hayat..! Bir çok þeyi yaptýn; yaþadýn, yaþattýn belki de öldürdün. Ne oldu:Bugün depresyondasýn iþte!
Kendine gel ve silkelen.
Hayatý kolaylaþtýrma yollarýný yazacaðýmý sanmýþtýn deðil mi?’Eee, hani bu yazýda içerik bomboþ!’ filan da diyor olabilirsin..
Þimdi dinle......
Hayatým o kadar karmaþýktý ki;yaþamak istemiyordum. (Daha birkaç gün öncesine kadar)
Dertlerimi anlatarak baþýný aðrýtmayayým ama, yüklenemeyeceðim kadar sýkýntý, bir çuval dolusu -en janjanlý sevdiklerim tarafýndan hem de- omuzlarýma yüklenmeye çalýþýldý .Bana bu kadar kötülük yapanlarýn sanki umurunda mýydý! Bu satýrlarý yazan ölse; gitse bu dünyadan ’onlar’ ne kadar yanardý ki ardýmdan?Ayrýca birilerinin canýný yakmak adýna terk-i diyar etme isteði ne kadar anlamsýzmýþ.Ben öldükten sonra, benim dünyamýn kýyameti kopacaktý; kimsenin deðil.Kötüler bu hayata iyon gibi yayýlmýþ durumdalar.Zaten onlar olmasa senin benim gibilerin kýymeti de bilinmeyecek..Arada sýrada deðer bilmez insanlar da çýkacak karþýna hazýrlýklý ol. Çok amiyane olacak ama ‘salla gitsin!’ öyleleri..Seni mutlu eden ve gerçekten deðer verenlere kutsal vaktini harca.Hayatýna elek teorisinden geçen insanlarý al zira hayatýn çöplük deðil.
Unutma ömrü boyunca dostluðunu, sevgini göðsünde broþ gibi taþýyacak müthiþ insanlar var hayatta en az senin kadar güzel insanlar diyoruz bunlara:)
Ben mi, ne yapýyorum?

Çalýþýyorum, ama öyle böyle deðil bazý günler gece mesailerine filan kalarak.. Sonra...
Bisiklet sürüyorum dünya tatlýsý yeðenimle.Araba kullanmamý pek dikkate almayan hatta siteye giriþimde yolumu kesip ‘Dondurmamý yine unuttuðunu söyleme hala, bence park etmeden git al dondurmamýýýýýýýý’ diye mýzmýzlanan yeðenim ben bisiklet sürerken arkadaþlarýna ’Bu benim halaaam!’ diyecek kadar mutlu oluyor mesela. Nedenini pek anlayamasam da... :) O gün ne dondurma ne de çikolata istemeden benimle bisiklet sürdü sadece..
Anneme sarýlýyorum her sabah, akþama belki göremezsem diye daha da sýkýca.
Babamýn cep telefonuna sevgimi öyle ya da böyle ifade ettiðim mesajlarý gönderiyorum görüþemezsek bile..
Arkadaþlarýmý, dostlarýmý dinliyorum hiç sýkýlmadan...Anlatýyorum dilediðimce sýkýlmayacaklarýný bilerek.
Hiç tanýmadýðým yüzlerce ‘okur’ dostlarýma e-mailler atýyorum.Dertleþiyorum
’Yazar’ arkadaþlarýma en son yazdýðým yazýya dair içimdekileri tüm þeffaflýðýyla anlatýyorum yine..
Ben bu hayatý artýk kolay yaþýyorum.Kolaylaþtýrmak için çabalamadan öte! Kolay yaþa hayatýný.Basiçe, bayaðýca demiyorum yanlýþ anlama..
Bu satýrlarý yazan insan yaþadýðý sürece kötülük yapmayacak hiçbir canlýya..
Üzülecek yine belki..
Delirip manyak yazýlar yazacak.
Aðlayacak.
Tekrar ruhsal dengesi bozulacak olur ya!
Ama hayatý kolay yaþamasý gerektiðini ve bu yazýsýný hiç unutmayacak!