Sevgiçiçeði


Bir büyülü alemdeydim.

Kendimi yeni bilinmeyen dünyalarý,

yeni bilinmeyen ülkeleri keþfe çýkmýþ,

garip bir kaþif gibi görmekteydim.

Bu büyülü alemin

büyülü doðasýnda bir çiçeði aramaktaydým.

Sorduklarým,

'doðada bu çiçekten yalnýz bir tane bulunur' dediler.

Adý 'sevgiçiçeði' imiþ.

Yüce daðlarýn tepesinden

gökyüzüne çýkan bir merdiven varmýþ.

O merdivenden çýktýðýmda,

Aþk-ý muhabbet mehtabýnda,

bir yaylaya ulaþacaðýmý söylediler.

Ve hasta gönlüne ilaç olacak,

dünyada yalnýz bir tek açan

o sevgiçiçeði, o yaylada dediler.

Merdivenli yüce daðýn nerede olduðunu sordum.

Kafdaðýnýn arkasýnda imiþ.

'Peki' dedim,

'sevgiçiçeðini nasýl tanýyacaðým? '

'O kendisini sana tanýtacaktýr'

dediler ve eklediler:

'Rehberin gönlün olacak,

sana gereken yolu

o gösterecek.'

'Kokusu sevda kokusudur.

Onun kokusu sana ulaþýp,

içine çektikçe sarhoþ olacaksýn.

O sevgi kokusu sana güç verecek,

büyüsü seni kendine çekecektir'...

'Ben' dedim,

'Hastayým, gönül hastasýyým,

o çiçeði,

gönül ilacýmý bulamazsam ölürüm.

Onu sürekli aramaya

ve bulamamaya dayanamam...

'Hayýr' dediler,

'Ölmeyeceksin.

Onun sevgisi seni asýrlarca yaþatacak.

Çünkü, o sevgiçiçeði de

yýllardan beri senin yolunu beklemekte...

O seni yaþatacak

ve bulduðunda cennetine alacak.

Onun cenneti göðsünde ve de gönlündedir...'

.

Ýþte böyle çiçeðim,

þaþkýn bir kaþif gibi yollardayým,

seni, sevgiyi arýyorum...

Sen söyleme,

sakýn söyleme

neredesin....

Arar bulurum seni

sadece bekle,

sakýn birþey söyleme...

24/08/2004
.
(Sen Söyleme-2)

Nesrin Göçmen