Öyle özledim ki seni hiç bir þekilde anlatamam,
boþ boþ duvarlara akýyorum öylesine sabaha kadar
kimseyede diyemiyorum, seni özlediðimi
söylesene kim geçirebilir içimdeki hasretini.

Yollara çýkýyorum bazen, seni arýyorum saatlerce,
hangi dükkandasýn, hangi pastanede oturuyorsun
yoksa kendine bir pantalon alýyorsun da içeridesin
ondan mý göremiyorum, bu her gün tekrar ediyor

Yeþil gözlü bir kýz geçiyor karþý kaldýrýmdan,
mavi gözleriyle bana bakýyor bir sarýþýn
zeytin gözlü bir esmer oluyorsun bazen de,
minibüsün koltuðunda uyuklayan biri oluyorsun bazen,

Gazetem elimde bazende bir kaç þiir kitabý,
bir de türkü var dilimde seni anlatan
güneþ soluyor sonra, akþam vakti hüzünlüyüm
baþým önümde dönüyorum dönebildiðim yere

Gene evimdeyim sýðýnaðým. Gözyaþlarýmý saklayan.
Ama hayalleriniz beynimde, bazen rüyamda
uyuyorum yalnýz nasýl uyunursa iþte öyle
Sabah ah sabah, bugün bulabilecekmiyim seni,

-Nerdesin sevgilim, ah birine sevgilim diyebilmek,
kim bilir ne kadar güzel olsa gerek,
Akþama az kaldý elimde gazetem bazen
bir iki þiir kitabý, düþüyorum yollara,

Belki,

Bir gün karþýlaþýrýz rüyalarýmdaki....

Ha nedersin...