Her sabah ayný adamý ayný yerde görüyorum. Kimin kimi izlediði konusunda þüpheler taþýyorum. Ama deðiþmeyen bir hareket var her sabah.. Þöyle kuvvetlice genzini doldurup -sanki mühim bir iþ yapýyormuþ gibi- puaaaaaaa yolun ortasýna. Lamalarý bilyorum ki sinirlendiklerinde tükürüyorlar. Abi sen niye gerginsin böyle her sabah? Bu kadar da sinirli olur mu insan?

Týpýþ týpýþ o bildik yolu takip ediyorum. Ayný yere gidip ayný iþleri yapýyorum. Ayný ayný...

Ýþlerden sonra internete giriyorum. Adresi yazýp enter tuþuna basýyorum. Bekliyorum...

Gözüm ekranýn sað üst köþesindeki dönüp duran o dünyaya takýlýyor. Bekliyorum.

Bu arada çaktýrmadan saðýma soluma bakýyorum. Eveeeeeeeett. Bekliyorum.

O sað üst köþedeki o kadar aðýrdan dönüyor ki içimden monitöre doðru uçup kafayý geçirmek geçiyor. Bekliyorum..

Ýþini aðýrdan alanlarý hiç sevmem. Biraz hýzlý dönsene kardeþimmmmm!!!!

Gerçi hýzlý dönse zamanýnda hýzlý geçtiðini gösterir ki bu da keyifli olduðum zaman hiç istemediðim bir þey. Bekliyorum.

Eskiden mektup yazarlar, pulu yapýþtýrýp alt tarafada adresi yazarlar ve yollarlardý. Acaba eski yöntemi mi kullansaydým? Bekliyorum..

Gözüm ister istemez takýldý þu dönüp duran dünyaya. Takip ediyorum. Bu arada hafiften baþým dönmeye baþladý.

Hadi be kardeþim dönüp durmaktan vazgeçip þu sayfayý açsana!! Ben sevgilimi bile beklemezdim bu kadar... Bekliyorum.

Sinir harbi gibi bir þey oldu bu iþ...Yeteeeerr. Dayanamadým. Dostum iletine cevap veremedim. Hatlar doluydu. Artýk daha sonra cevap vereceðim. Bu arada bayramýn kutlu olsun abi:))