ï¿½zEdebiyat - arif hï¿½seyin - Aklï¿½n Ulaï¿½abileceï¿½i Gerï¿½ek

Gerçek arayýcýsý sordu: aklýn ulaþabileceði gerçek nedir?
Bilge cevap verdi: bu sorunun üç cevabý var. Birinci cevap kendini bildiðini iddia edene .Ýkinci cevap, kendini bilmeyene verilir.Üçüncü cevapsa ancak cevabý bilene verilir..
Dürüst olmasý gerektiðini hissetti ve ‘ben kendimin farkýndayým , bildiklerim çok olsa da ,kendimi biliyorum diyemem.’ dedi.
Bilge kiþi anlatmaya baþladý:
aklýn ulaþacaðý ilk gerçek; gerçeðe , sadece beþ duyu organýný kullanarak elde edilen verilerle ulaþýlamayacaðýdýr....
Sordu arayýcý: nasýl yani?...
Bak dedi bilge, þu anda uyumak üzere olan herhangi ‘normal’ bir insaný uykusunda gizlice uyutsak ve baygýn haldeyken daha önce dünyada hiç görmediði bilmediði kadar korkunç bir mekana taþýsak, ilk þunu yapar gözlerini açtýðýnda .Gördüðü þeyi ‘’gözleriyle’’ mi gördüðünü, yoksa ‘’rüyada’’ mý olduðunu anlamak için diðer duyu organlarýný kullanýr.Mesela.Kendini çimdikler ve canýný yakmaya çalýþýr.Beden acý hissederse gerçek olduðuna inanmaya baþlar.Ama yetinmez, ses sonraki delildir.Kendi sesini duyar ve artýk ikna olmuþtur ve bütün bunlar çok kýsa bir zamanda olmuþtur .’’An’’ deriz bu geçen zamana.Sonra akýl devreye girer, beyinde daha önceden toplanmýþ verileri deðerlendir.O kiþi akþam uykuda ‘’öldüðüne’’ karar verir.Gördükleri ölümden sonraki gerçektir artýk onun için.Ve ‘gerçek’ budur. Biri çýksa dese ki, bu ‘rüyadýr’ inandýramaz onu. Çünkü insanlarýn kahir çoðunluðu, gözüyle gördüðüne inanýr.En temel ‘’gerçeklik’’ kriteri, gözlerinin gördüðüdür ve o ancak gözlerinin gördüðüne inanýr, çünkü gerçeðin ancak gözlerle görüleceði öðretilmiþ ve inandýrýlmýþtýr.Ona öðretilen ,onun da inandýðý en temel ‘’gerçeklik’’ kriteri, gözleriyle gördüðü, elleriyle tuttuðu, kulaklarýyla duyduðudur.Göremediði þeye inanmaz. Oysa insanoðlu kendisi ispat etmiþtir ki; onun duyamadýðý bir þey ‘’yok’’ demek deðildir.Tutamadýðý bir þeye de ‘’yok’’ diyemez, bunu da ispat etti insanoðlu.Gidemediði yere de ‘’yok’’ diyemez.Bilemediði þeye de ‘’yok’’ diyemez.Fakat insan tüm bu gerçekler ortadayken göremediði þeye ‘’yok’’ diyor.Sadece gördüklerim ‘gerçektir’ yalanýný söyleyip dursa da, artýk çoðumuz, yüreðinde en azýndan ,o ‘acý vermez hüznü’ hissederek yaþamakta.Ve cevap aramakta.

Bu meseleyi anlamak için bilimin ispatladýðý haliyle gözün görme mekanizmasýný bilmemiz gerekiyor.Göz bir araçtýr, ýþýk mercekten geçer, sonra kýrýlýr, ters olarak kara noktacýk denen bölgeye yansýr.O bölgedeki hücreler gelen ýþýðý kimyasal iþlemden geçirir ve elektrik sinyaline dönüþtürür.Bu sinyaller gözdeki sinirler vasýtasý ile beynin arkasýndaki karanlýk bölgeye ulaþýr ve tekrar oradaki hücreler gelen elektrik sinyalini görüntüye çevirir .Ayný þekilde diðer 4 duyu organýmýzýn çalýþma prensibi de benzerdir.Ses, tat,koku ve tenle algýladýklarýmýz hücreler vasýtasý ile kimyasal iþlemden geçirilir ve elektrik sinyaline dönüþtürülerek sinirler vasýtasý ile beyne gönderilir.Beyin gelen sinyalleri analiz eder, deðerlendirir , anlamlandýrýr ve veri olarak kaydeder.Beyin beþ duyu organýmýzý kullanýr ve yönetir.Bizim dýþ dünya ile iletiþimimiz beþ duyu organýmýzla olur.Ve akýl sadece beþ duyu organýndan gelen bilgileri deðerlendirip kararlar vermek zorunda kalýrsa asla gerçeðe ulaþamaz.Çünkü, beþ duyu organýmýzla ‘gerçeði’ deðil; gözün, dilin, kulaðýn, burnun ve tenin yolladýðý elektrik sinyallerinin beyne ulaþtýrdýðýný algýlarýz.Beyni kullanarak beþ duyu organýmýza hükmederiz.Beden makinasý: bu canlý bir makinadýr, kendi kendine çalýþýr.Hayvanlarda da vardýr bu canlý makinadan.Bedenimiz ile hayvanlar arasýnda birçok ortak noktalar ve deðerler vardýr.Daha geliþmiþ modelidir bizimkisi, o kadar.Ýnsan bedenini kullanarak diðer ruhlarla iletiþime girer.Yalnýzlýk ona göre deðildir, korkar ,en basiti sýkýlýr.Diðer ruhlar, yani diðer bedenler, yani hemcinslerimiz, yalnýzlýktan kurtulmak ve güven v.s, demektir.. Bedenimizin kontrolü tamamen bize býrakýlmamýþtýr.Bedenimizde irademizin geçersiz olduðu yerler vardýr.Biz bedenimizin ancak bazý bölgelerine söz geçirebiliriz yada onlarý kullanabiliriz.Sözümüzü ancak beyin aletini kullanarak dinletebiliriz bedenimize.Kolumuza, ayaðýmýza, dilimize, gözümüze v.s..
Demek ki aklýn ulaþacaðý ilk gerçek, gerçeðe, sadece beþ duyu organýmýzý kullanarak elde ettiðimiz verilerle ulaþýlamadýðýdýr..
Gerçek arayýcýsý sordu: O halde gerçeðe nasýl ulaþabiliriz.
Bilge düþünmeden cevap verdi:Yürekle
Neden dedi arayýþta olan.
Çünkü dedi bilge; görülmüþtür ki baþka verilere ihtiyaç duyulmaktadýr.Ýyice anlamýþtýr ki beþ duyuyla elde edilen veriler yetmemekte.Her insan aslýnda bilmektedir ki; beþ duyu organýmýzla olduðu kadar yüreðimizle de veri toplamaktayýz.Çoðumuz artýk biliyor ki; bazý durumlarda sýzlar yürek, bazen sýkýþýr, bazen daralýr, bazen coþar, bazen kanar.Tüm bunlar delildir ki beþ duyu organýmýzýn dýþýnda baþka bir veri kaynaðý daha var.Çünkü ruh bilmektedir ki, sevgi var, mutluluk var, aþk var,.ýstýrap var.Ve bunlarýn hepsini yüreðimizle algýlayabiliriz.Yürek, ancak ‘vicdan’ denen [(‘’beden’’ vasýtasýnda göz) ne iþe yararsa,( yürek vasýtasýnda ‘’vicdan’’) ayný tarzda ve deðerde iþe yarar] mekanizmayla tam olarak kullanýlabilir.Þu anki Dünyamýzda kör bir insan ne kadar veri toplayabilirse , Vicdaný olmayan bir yürekte kendi boyutunda ancak o kadar veri toplayabilir.Gözün eksikliði þu anda yaþadýðýmýz dünyanýn karanlýðý demekse .Vicdan eksikliði de yürek boyutunun karanlýðýdýr.
Ruh, ‘’Yürek vasýtasýyla’’ topladýðý verileri ,aynen ‘’Beþ duyu vasýtasý’’ ile topladýklarý gibi beyinde analiz eder, yorumlar, anlamlandýrýr ve kaydeder...
Sustu kýsa bir süre.Sonra sordu..
‘’Sen yüreðinin varlýðýný hissedebiliyor musun?’’
Emin bir þekilde , ‘evet’ dedi.
.’’Ya vicdanýný.?’’
Vicdanýný hissetmeye yöneldi gerçek arayýcýsý.Ve kýsa bir an sonra tekrar ‘evet’ dedi.Ayný anda, vicdanýnýn ne kadar zayýf, kirlenmiþ ve kullanýlmamýþ olduðunu gördü. Kararýný verdi ve açýkladý.‘Ben vicdanýn nasýl temizlendiðini, nasýl güçlendiðini bilmek istiyorum.’
Bilge cevap vermedi ve bir süre sonra; þimdi git dedi, bu ‘’bilgi’’ için ‘feda’ edebileceðin deðerleri belirle ve bana sonucu bildir.
’’Feda etmek’’; hiçbir talepte bulunmadan, isteyerek, sahip olduðun bir þeyden gönül rýzasý ile vazgeçmektir.
Vedalaþtý ve kararlý adýmlarla uzaklaþtý gerçek arayýcýsý....