Bende en çok senden ne bulmuþtun
Uzun zamandýr kurcalýyor beynimi
En sevdiðin huyum neydi mesela
Seni en huzursuz eden yaným
Görsel olarak biliyorum
Ellerim ve saçlarým hep derdindi
Týrnaklarým uzun olunca
Daha bir kadýn
Saçlarým sarýya çalýnca
Dahada bir kadýn oluyordum
Sevmezdin
Hep eller yerini alýr sanýrdýn
Bir ihtimal dahilindeydi uzaklara düþmek hep
Ama dilinde daima var olacaðýna dair
Söylemler olurdu
Ben pantalonlarýný ütüleyecektim
Sen isteyince, titizlenirdin
Kimseler ütüleyemezdi pantalonunu
Ben ütüleyecektim
O kadar baston koleksiyonu yaptýn
Hergün biri olacaktý elinde
Ben diðer kolunda
Zamanlar geçecekti
Ben adam akýllý büyüyecektim
Sen gitmeyecektin
Þimdi saçlarým, ellerim ilkokul çaðý
Yüreðim kýrk yýl sonra gidiþinde
Olacaðý gibi yaþlý
Doyamadýk, belkide hiç doyum olmazdý
Ama gerçekten doyamadýk birbirimize
Kesitler sýnýrlý kaldý belleðimde
Hep varolan özü kaldý
En son ilkokulda saçlarým kýsaydý
Ve sen yaþýmý o civarlada saymayý býraktýn
Zamaný gelmeden yaþ ilerlemeden
Yaþanacak günlere deðemeden
Beni sensiz
Ellerimi ilkokul çaðýnda
Yüreðimi kýrk yýl sonrasýnda býraktýn