ýlýk bir Ýzmir gecesinde ilk kez dinliyorum yaðmurun sesini…
arap kýzý camdan bakmýyor, bütün pencereler kapalý..yaðmur usulca çiseliyor yüreðime…lambalardan sanal yakamozlar yansýyor sokaklara.fahiþelerin adýmlarý bozuyor sokak yakamozlarýný.yaðmur raks edip cilveleþiyor boþluklarda.ayný gök altýnda deðiliz seninle, ama ayný gecedeyiz.senin tepende ýþýl ýþýl bir dolunay,benim gözlerimden yaðmur çiseliyor.þimdi kocaman bir ova düþün sevgili..etrafý daðlarla çevriliaklar giy ak tenine, saçlarýný sal beline…tut çek beni ovanýn orta yerine,yaðmur deðmeli tenimizin her yerine..tenin deðmeli tenimin her yerine,tenimiz deðmeli ovanýn her yerine…tenin tenime deðdiðinde þimþekler çakarsa!yaðmur biriktir dudaklarýnda susamýþlýðýma..yaðmur biriktir dudaklarýnda yanmýþlýðýma…Usul usul sokulayým ýlýk nefesine…
Anasayfa
