Kim demiþ ki tüm seviþmelerin mutlu olduðunu..? O son noktada herkesin her zaman mutlu olduðunu. O, zamana býrakýlmýþ bir virgül gibi...Hep sonrasýnda da aklýna gelen bir sevginin buruk tadýný yüreðinde hissetmeden...Dünden birþeyi nefesinde taþýmaksýzýn yaþayabildiðini söyleyen olmuþ mu? Hiçbir sevda derin bir iz býrakmaksýzýn geçmiyor ya bedenime ya da ruhuma.
Bulutlarýn gökyüzündeki þekilleri ile timsaller oluþtururduk gözlerimizle. Rüzgar esesiye kadar bir hayvan olurdu, bir orman olurdu huzur arayacak. Kaybolmuþ o eski mistik yerler gibiydi o mekanlar. Oysa ayaðýmýz hala yere basmaktaydý. Ama biz gezinirdik oturduðumuz yerden. Ýçtiðimiz çaylarýn tadý kalýrdý damaðýmýzda. O an düþünmemiþtim: her seviþmenin mutlu olmadýðýný..!
Göðüs kafesimize konan saatin sesini iþitirdik. "Seviyorum"u kendimize göre heceleyerek. Sev - i - yorum, sev - i - yorum..! Her sevginin kendine göre bir yorumu olduðunu düþünmemiþtim. Her varlýðýn bir sevgisi, bir sevgilisi olacaðý geçerdi aklýmdan. Yalan yanlýþta olsa herbiri bir yorum yapardý sevgisine yüreðinde. Her gece nahoþ naralarla sokaklarý inletmiyorlardý. Haykýrýþlarý derinden ve sessizdi.
Bir o an düþünmezdik. Her sevgiye bir öncekin ekleyip baþladýðýmýzý, her öfkeye bir öncekini ekleyip devam ettiðimizi. Yýkýlýþlarýmýz bizi hep kinlendirdi birbirimize. Oysa; her mevsim senede bir defa gelirdi..! Günler hep ayný kalmazdý ve dinlenmezlerdi. Düþünmemiþtim hiç güzelliklerin býraktýðý izleri. Tabiatýnda gülümseyebileceðini düþünmemiþtim.
Birgün piyanistin notalarýnda boðulmaya baþladýðýmýzda, rüzgar bir hatýrasýný fýsýldamýþtý. Bir gün geçit vermez daðlardan ilerlerken bir daðýn en tepesine yapýlmýþ bir kuþ yuvasýna rastlamýþ. Yuvada bir tane yavru kuþ varmýþ. Gökyüzüne bakmýþ ve kendi kendine fýsýldamýþ:
"Bu...Bu yoksa annemin söylediði ejderha olmasýn?"
Dikkatlice süzerken bulutlarý rüzgar kýmýldamamýþ bulutlarýn þeklini deðiþtirmemek için.
"Evet evet" demiþ "Bu o ejderha!"
Etrafýna bakmýþ annesi görünürlerde yokmuþ. Uçurumun kenarýna gidip telaþla aþaðýya bakmýþ. Düþeceðinden korkarak geriye dönmüþ. Gözlerini yummuþ sýmsýký. Aðlayamamýþ da, belki sesimi duyar, gelir ve alýr beni korkusuyla ancak yutkunabilmiþ, hýçkýrýklarý düðümlenmiþ boðazýna. Oysa kanatlarý uçacak kadar güçlüymüþ. Rüzgar bulutlarý daðýtmýþ ve kuþu iteklemeye koyulmuþ. Ejderha korkusu önündeki uçurumu unutturmuþ. Direnmiþ rüzgara ama kapalý gözleri yüzünden attýðý adýmlarý görememiþ. Uçurumdan aþaðýya düþmeye baþlamýþ. Gözlerini açmýþ ve kanatlarýný çýrpmýþ ardý ardýna. Ardý ardýna..!Ve uçmaya baþlamýþ. Ne ejderha ne de düþme korkusu varmýþ. Artýk o gökyüzünün bir parçasý, gökyüzüde onun bir parçasýymýþ. Rüzgarla birlikte süzülmüþler ileriye doðru.
Bunu anlattýktan sonra rüzgar gülümsedi ve gitti. Piyanist þarkýsýný bitirdi. O an düþünmemiþtim yaþamla olan seviþmemizi. Farkettirmeden birþeylere hazýrladýðýný beni. Þimdi düþündüm......Ýþte þimdi. Yüzüme bir gülümseme geldi. Kirpiklerimin günlerce zaptettiði hüzünün yerine yerleþti. Sonra dudaklarýma...Sonra gözlerime...Ýþte buydu benim hayata verdiðim refleks. Seviþmemiz devam ediyordu. Ýkimizinde soluk soluða kalacaðýmýz o son ana kadar durmayacaktýk. Durdurulamayacaktýk. Koþturur gibi tatlý bir telaþ içinde, belli belirsiz iniltilerimizle.
ejderha doðdu gökyüzündegözleri bembeyazdý ve anlamsýz bakýyordu banapençeleri kocamandýkocaman...aklýmý alacak kadardönüp bir daha bakamadým gökyüzünekorktum...hem de ne biçim, ölesiye korktum.
hýçkýrýklarým düðüm düðüm oldu boðazýmdaaçmaya çalýþtým gözlerimidüðümler açýlmadý boðazýmdaçok fena kilitlendi birbirine göz kapaklarýmaçamadým gözlerimievet anlýyorsun, açmaya korktum ölecek gibi.
bir rüzar esti kuzeydenhani o tam hasta edecek cinstensaklanamadým bir kuytuyave bulamadým sýmsýký sarýlacak sýcacýk bir rüyaes eseceksen hem de tüm gücünle..Bilmiyor musun?bir yürekte, sadece bir korku yer bulabilir kendine.
tek bir adým attým ileri doðruoysa unutmuþtum uçurumun ucunda olduðumukorkumdan kanatlarýmý çýrptým...içim irkildi çakýlacaðým yerden.açýldý gözlerim yavaþ yavaþuçtuðumu sonradan farkettim.
sen hýnzýr martý..! hep senin suçunyok mu o süzülerek geliþinbaþýmý döndürdü bu deniz kokusunu sindiriþin.ama artýk bu maviliklerde birazda benim sayýlýrçýrptýkça kanatlarýmý,aþýlacak okyanuslarýn bile geçmiþime ancak hatýrý kalýr.
NOT: Yardýmlarýn ve bana olan sabrýn için. Teþekkürler Su:)