Ney,

Canýmsýn

Canparem, gönüldaþýmsýn.

Sen kulaklarýmýn biricik misafiri,

Yurdumda – yuvamda dert ortaðýmsýn.

Kalabalýklar içinde yalnýzlýðým,

Yýldýzlar içinde dolunayýmsýn.


* * *
Hadi hikayelerimizi paylaþalým seninle.

Savaþlarýmýzý, kýrgýnlýklarýmýzý, yalnýzlýklarýmýzý paylaþalým.

Bir deryaya girelim seninle
Hiç çýkmamacasýna..

Hayatý ve ölümü yitirenlere beraber aðlayalým ; ne dersin ?!

Çýðlýk çýðlýða aðlayalým.

Haykýrýþlarýmýzda boðulsun kin ve nefret..

Sevdamýzýn alýnterini akýtalým gül sularýna

Damýtalým gözyaþlarýmýzý

Içine vedalarýmýzý, dualarýmýzý, hayallerimizi de katýþtýralým.

Gülüþlerimizi, bakýþlarýmýzý, kaçýþlarýmýzý da atalým içine..

Rafine bir çaðlayan meydana getirsin bütün bunlar.
Üzerine çile kývamýnda birkaç damla gözyaþý býrakalým.

Sürsün sevdasýný çaðlayanýmýz,

Dalýversin okyanuslara.


Ve
Yýkasýn karanlýk ruhlarýný insanlarýn..

09.09.03
13:56 / hacettepe üniv.de