Yaðmadý Yaðmur

Yine bu günde yaðmadý yaðmur,          
               inmedi rahmet.
Bir göcekte bin aðrý,
          susuzluktan bunalmýþ,
dudaklarý hararetten
          sancý çeken böcekler.
Rahmet için yanar iken boz toprak,
Yine bu günde yaðmadý yaðmur,
               inmedi rahmet.
Yangýn yerine benzer dünya,
     küllere imrenir eþya,
          taþ yanýk, toprak yanýk.
Bitmeyen acýlarýn içinde bekleyen,
     çileli gönüller gibi.
Her can el açmýþ bekler,
sütten kesilmiþ analar,
aç bekliyor bebekler.
Deli rüzgar küskün, kaçýk bu illerden.
Getirmiyor, hayat yüklü bulutlarý.
Bu illerden kaçýp giden her bulut,
     bilmiyor ki, biten hayal,          
                    sönen umut.
Oyuncaklarý telef olmuþ çocuklar,
rýzký biten hanelerde periþan.
Yuvasýnda kuþ bezgin,
     yavrularý aç bekler.
Yine bu gün yaðmadý yaðmur,
               inmedi rahmet.
Topraklar susuz, insanlar umutsuz.
Bekleþir, yaðmurlar yaðana kadar.