Biz ki verilen aklý, gücü kullanamadýk hayra,
yorduk ziyana, heder etmeye ne kadar yeter acaba
güçlüydük kelebekten,
güçsüz düþtük beraber olamayýnca karýncadan.

Ýyi konuþmayý bir þekilde öðrendik
yoksa ne iþe yarardýk.
boþ konuþup, dolu boþatan olduk
bir iþi yapabilme gücümüzü
bin mazeret üretmeye dönüþtürdük.

Para denilen illet girdi hayatýmýza
silahla bozulan mertlik kadar mertiz artýk biz.

Gurur duy insanoðlu kendinle
Güçsün ...!
koskocaman ozon tabakasýný bile yýrttýn,
zekisin....!
koca daðlarý nasýl ateþe verdin,
tutumlusun...!
kýsa, kýsa her metre karede
ayný evi yinede dikmeyi becerdin.
Helâl olsun, e nihayetinde insanoðlusun...

kýsa zamana büyük sevdalar sýkýþtýrdýk
hissetmeden söyledik, böylelikle herkesi sevdik
beklemeyi vakit kaybý görüp bekleyemediðimizi kaybetmeyi göze aldýk,
vakit ve nakdi eþ deðerledik,
ama o çok deðerli nakdimizi, vaktimizi
baþkalarýnýn yalan hayatýný izlemek için harcadýk,
aslýnda ne yaptýðýmýzý hiç mi hiç anlamadýk.

Her þeyi kopyaladýk,
Yazýyý,
Kitabý,
Kaseti
Koyunu,
Emeði,
ve hatta sevgiyi
asýl bir sevda kopyalanmamýþ bir yürek
çýka gelir mi? dedim,
biri sesini yükseltmeden
doðru sayýlýr mý? dedim
ama herkes biraz ben kadar doðru
herkes dünya kadar eðri.
Ne mutlu insanoðluyum diyene..!

Elçin ORHAN
18/07/2003