Ayrýmsayamýyorum, çok mu kýrýlgan oldum hayata.
Bu yaz doðduðum köye gittim. Yüzünü çeviriyordu baktýðýmda gözlerine. Bekaretini yitirmiþti. Temizleneceði çaðlayanlarý kurumuþtu. Ýki elimle dökük orman saçlarýna dokunup yüzünü çevirince
anladým neden saklandýðýný. Oturduðumuz evi yýkmýþlar yüzünün tüm kemiklerini kýrmýþlardý.
Aðlamaya baþladý cýlýz pýnarlarý aktý gözlerinden.
Neden? dedi. Neden terkettin beni bunca yýl?
Çok aðladým, ormanlarýmda çakallarýn acý ulumalarýnda. Çok acýdý ellerim aðaçlarýmýn her yanýþýnda. Yüzüme her kýrýþýk doðuþunda koþarak balýk tutmaya kaçtýðýn patika yollarýmý otlar kapladý. Her fýrtýnada salýncak iplerini astýðýn tavan direklerim kýrýldý. Erik aðaçlarý hep seni son kez görmeyi istedi kurumadan önce. Koca kiraz aðacý kesilmeden.
Þimdi git yüksek apartmanlarda otur. Beton patikalarda yürü akþam üstleri. Sinemalarda ve düþlerinde ara eski günleri.

Çalýþ Köyü