Yazmanýn sonu yok gibi görünse de, týkanýyorum bir zaman sonra../Hatýrlamak için geriye dönüp bakabilecek gücü bulmanýn zayýflýðýný taþýyorum üzerimde.. /Herþeyin öylesine çabuk geçip gittiði bir yolda, kendimi zorla birbaþýma býrakýyorum.. /Bu hoþuma gitmese de, kelimeler zamansýzca siliniyor hafýzamdan..

Bu kelimelerle birlikte, silinen birçok -miþli geçmiþ hayaller../Kendimi asýyorum tutunamadýðým aynalarýn soðuk yüzüne.. / Benimle birlikte ölen bir yaným var artýk../Ýsmini unuttuðum zamanlarýn öfkesine bulanýyor yalnýzlýðým..

Bu yalnýzlýðý mý daha çok seviyorum þimdi../Yoksa, tarifini hiçbir kitapta, hiçbir kelimede bulamadýðým bir yalnýzlýðýmý..Kim kimi seviyor bir an için.. Böyle kalmak bana zor geliyor.. Umurumdan taþýyor zamansýzlýðým../Hiçbir zamana yeniden duramadýðým, tertemiz bir sayfa olamadýðým hayata bakmaktan.. Yorgunluk çekiyor gözlerim.. Ýçinde kendime dair birikintilerimi bile derleyip toparlayamamaktan yorgun düþmek, silinip bir müddetsizliðin çemberinde, ben vardým sahiden diyebilmek bana ait olan birþey deðil artýk biliyorum..

Bilmek sorumluluklarýmý bana geri getirmez bu anlamda.. /Hata yapmaktan býkmayacaðým bir hayatý kabullenemedim bir ölçüde..Sýnýrlarýn içimi ateþlere veren tarafýnda susuyorum binlerce defa.. /Tam konuþacaðým, susuyorum.. Susmaktan býkmayan bir ben, bir daha olmayacak sanýrým..

Beni anladýðýný sandýðým bir hayat varmýþ.. Benim onu anlamaktan býkmadýðým bir hayat içinde.. Kendi kendine../Binlerce hayattan sadece bir tane.. Ne kadar uzaklaþýyorum kendimden.. Utanarak.. Ama anlaþýlmayacak derecede sýkýlarak, kýskacýnda yarýný umuttan silerek bir parça daha, nasýl da uzaklaþýyorum gerçekliðinden kendi yüzümün../

Kapýlarý araladýðýmda gözlerimi alan her satýrda aþk yatýyor.. Aþk çýkýyor karþýma okuduðum her kelimede.. Her cümle kendini doðuruyor yalnýzlýðýndan.. /Bir zaman geliyor ki, unutturuyor kendini bana.. /Kelimeler eriyor sevdanýn düþlerinde.. /Ne býrakýyor geriye.. Ben biraz daha olgun, biraz daha yaþlanýrken bu sürgitin avuçlarýnda../Uzak yine uzak kalýyor hayata.. /Biraz daha uzaklaþarak.. Uzaklýðýn acýsýný yaþamak, artýk yok satýyor aþk.. /Aþk yoksa, yoksa zaman mý daha uzak../..

Ne kadar ayrý kaldým yazmaktan, bir doðumgünü geçti bu yalnýzlýkta../Yaðmurlu kimbilir kaç gece, ve düþlerine takýlan kimbilir kaç düþünce.. Elimin kaleme kaðýda gittiði her yalnýzlýk, sen diyerek baþladý ve sen diyemeden bitti..

'Otelin çiçekleri gökyüzü, /Perdesiz evlerde bakýþan hýrsýzlar, /Buðulu bir yorgunluk, /Ama ne ölümdür bu, /Ne düþlerime saplanmýþ bir uykusuzluk..Suskunluk sadece, sadece suskunluk..'.. Bildiklerimi, tanýdýklarýmý, yaþadýklarýmý nasýl anlatsýn zaman, anlattý diyelim, nasýl dinlesin zaman..

Oysa radyodan sýzan sekiz ajansý, tükendiðini yineliyor durmadan yaþanýlan her aný..Uzun süredir, karaladýðým bir kaç cümle, yatýp duruyor kaðýt üzerinde.. /Yok saydýðýn þu hayat, /Ne çok düþünür oysa seni, /Kim sustuysa gözlerine, /O konuþur gözlerini../..

Deðiþmiþ kurgusu bozuk cümlelerim.. Bir sessizlik, ya da bunun gibi binlerce sessizlik, ne anlatacak sonrasýna, içinde boðulduðum zamanýn yanýsýra... Ýsmini geceden alan þiirlerimin koynunda uyuyorum þimdi../Kendimi vuruyorum ansýzýn köþesiz harflerin gölgesinde..

Sen baktýðýnda, ya da bir baþkasý..göremiyorum düþlerimi.. Böylesi daha kötü..Daha iyisinden, daha iyi bir ölüm seçiyorum þimdi, hiç yaþanmamýþ olan.. daha beter bir suskunluk.. Nereye kadar../

Ýsmini unuttuðum bir zamandý, sadece ismini..Hatýrlayabildiðim, benden daha çok sevilmen.. Daha çok sen, içimden.. Þimdi aynaya, son kez bak benim için.. /..