saat sýfýr bir:

dýþarýda korkutan zifir,
odamda neon lambasý;
ýþýðýndan gözlerin gelir...
“korkma” der titreyen bedenime
hücrelerimde gezinir...

saat sýfýr iki:

dýþarýda üþüyen rüzgar,
ruhumda özlemin saltanatý...
sýcacýk göðsünü düþündükçe,
bir türlü uyuyamadý..

saat sýfýr üç:

dýþarýda bülbül sesi,
odamda inilti...
ne söyler acaba duvarlara?
sesin gibi!..

saat sýfýr dört:

dýþarýda çiy yaðmuru,
odamda çöl kuraklýðý..
yeþerecek savan bekledi de
cismim yandý...

saat sýfýr beþ:

dýþarýda kýzýl þafak, soyunan toprak,
odamda kapanan kapý, giyinen yatak;
kurgusu bozulan bir hayalin son damlasý...
çaresi yok
güneþe karýþmalýyým artýk, yalýnayak..

saat sýfýr altý:

dýþarýda kuzu sürüye katýldý,
odamda seninle baþlayan kalabalýk daðýldý!..
komþuya gitmeliyim hemen, kahve içmeye (en acý)
fala baktýrmalýyým,
ne derse desin geleceði bilmeliyim;
seninle miyim?
yoksa
kapýmý mý çalacak bir baþkasý!..

saat sýfýr yedi, sekiz, dokuz...
on olunca rakamlar ikilendi.
yenilenen rakamlar gibi yenilenmeli bu sevda;
ben yenilenmeliyim,
sen yenilenmelisin,
bir deðil iki kez sevmeliyiz birbirimizi...

ister gün ortasý,
ister gece yarýsý,
isterse ölüm anýnda olsun;
bitmemeli içtiðimiz suyun son damlasý!...




















Resim
N.Can

......