Güneþ yürürdü.
Ay dede içinde bir tavþan yaþardý.
Siz bilemezsiniz.

Bir belediye çöpçüsü gök yüzünde yýldýz süpürürdü.
Yaramaz bir çocuk her gece gök yüzüne yine dökerdi onlarý.
Nede iyi ederdi.
Hep pencere kenarýnda yatardým
Sýrf saya bilmek için bir gün hepsini.
Parmak uçlarýmda, gözlerimi kýsarak büyüttüðüm gökyüzü,
Þimdikinden daha büyüktü.
Yýldýzlar daha çoktu.
Hiçbir gece sayamadým yýldýzlarý.
Uykuya yenilirdim.
Bu benim ilk yenilgimdi.

Yýldýzlarý hiç sayamadým ama,
Elli kelebeðim, on uður böceðim vardý benim.
Onlarý yakalamaktan daha çok keyif verirdi azat etmek.
Sessiz bildiðiniz kelebekler konuþurdu,
Siz bilemezsiniz,
Hem de bülbülleri kýskandýran güzel sesi vardý.
Bana kanatlarýna dokunmamam gerektiði öðreten ilk kelebekten sonra,
Her canlýya dokunurken ki korkumu bilemezsiniz siz.
Elimde kalan simli izler yüreðimin tattýðý ilk acýydý.

Babama ilk karþý geliþimdi,
Dört kediyi gizliden sevmek, gizliden beslemek.
Asma dalýndan týrmanýp dördüncü kata çýkmayý baþaran
Kedinin emeði karþýlýksýz kalmamalýydý çocuk yüreðimce.
Hayatý öðreniyormuþum o zamanlar.
Emeðe karþýlýðý, emeðe saygýyý,
Þimdinin büyükleri bilmiyor sanýrým.
Her sene bir yaþ daha fazlalaþan,
Her geçen gün artan bilgimiz, yanýnda eksilen duygularýmýz mý olacaktý.

Bana ne yapmak istediðim sorulunca vereceðim cevaplar hazýrdý.
Ressam olacaktým.
Her yerini yeþil boyasam kaðýdýn,
En güzel resmi yapardým ben.
Siz yeþil ne renk bilmezsiniz þimdi.
Betonlardan önceki haliydi yaþadýðýnýz þehrin.

Þimdi yedi yaþýnda çocuk olabilmek deðil istediðim.
Yetmiþinde olup, yedi yaþýmdaki kadar ince düþünen insanlarla,
Yeþil bir dünya da yaþamak,
Her yaþta bir parça çocuk kalarak.

Elçin
19/05/2003