Üç kiþiydiler. Biri kadýn, ikisi erkek. Yatak odasýna girdiler. Kapýyý kapadýlar. Anahtar deliðinden görmeye çalýþtým. Soyunmaya baþladýlar. Erkeðin biri gömleðini kapýnýn koluna astý. Bu yüzden içeride nasýl bir günah iþlendiðini göremedim. Ama ne günah iþledilerse paylaþtýlar. Paylaþtýlar, diyorum çünkü kapýyý açtýklarýnda gördüm onlarý. Hepsinin yüzüne bir parça günah bulaþmýþtý...

Ýkinci erkeði gönderdiler. Esas erkek ve esas kadýn kaldý yalnýzca. Baþ baþa, yalnýz kaldýlar...

Esas erkek ve esas kadýn, baþarýyla günah iþlemiþ olmanýn gururunu duydular ya da gurursuzluðunu. Bunu hiçbiri tam olarak bilemedi... Ama bilmek, bilebilmek istediler. En çok da kadýn bilmek istedi. Erkek bunun cevabýný, -belki bulamadýðý için- bilmemek gerektiðini savundu. “Yaþandý bitti. Neyi bilemeye, anlamaya çalýþýyoruz ki...” dedi, çýktý iþin içinden. Kadýn ise bir türlü çýkamadý. Ýþte, tam bu noktada ayrý düþtüler. Ayrý düþtükçe daha faza düþtüler üstüne. Üst üste, alt alta oldular... Üç kiþilik günahlarýný hatýrlayýp yeni bir günaha soyundular... Hatýrladýkça soyundular... Soyundukça birbirlerine abandýlar...Bir günaha daha bulaþtýlar... Kadýn bir türlü bilemedi...Ne hissedeceðini? Ne hissetmesi gerektiðini? Bilmeye çalýþmasý erkeðini üzdü. Erkek üzüldü kadýnýnýn haline. Kadýn üpüzgün...

Erkek iyice inanmýþ artýk bilinmemesi gerektiðine. Kadýnýnýn da rahat olmasýný istedi. Her zamankinden daha fazla sevdi onu. Kadýnýn rahatsýzlýðý erkeði rahatsýz etti. Kadýn iyice inanmýþ bilinmesi gerektiðine. Üç kiþilik günahýn hesabýný vermeye çalýþýrken, iki kiþilik yeni bir günahýn gazabýna uðradýlar. Mazeretleri kabahatlerinden de büyük oldu. Aldýrýþ etmeli mi etmemeli mi? Her þeyi hoþ mu görmeli? Olabildiðince geniþ mi düþünmeli? Þu günah kelimesinden vaz mý geçmeli? Kadýnýn sorularýna erkeðin bulduðu cevaplar kadýný tatmin etmedi. Kadýn tatmin olamadýkça daha çok sarýldý erkeðine. “Aðlayacak bir durum yok ortada” dedi, erkek...

Kadýn tatminsiz. Tatmin olmak için yardým istedi erkeðinden. Kadýn erkeðini daha beter üzdü. Üzüldüler. Üzüldükçe abandýlar birbirlerine. Abandýkça üzüntüleri hafifledi... Önceki günahlarýný düþünmeksizin yepyeni bir günah daha iþlediler...

Baðýmsýzca iþlenmiþ bu günah daha güzel geldi kadýna. Ya da güzel geldiðini sandý. Ama baðýmsýzlýktý istediði...

Artýk ne yapmasý gerektiðini bulmuþtu. Artýk bilebildiði için mutluydu. Gitmek, bir süre yalnýz kalmak, erkeðinden uzakta olmak, uzaklarda düþünmek... Bütün bulduklarýný anlattý...Erkek tatmin olmadý ya da iþine gelmedi. Biliyordu çünkü, kadýnýnýn cevabý bulduðu an gideceðini. Bu yüzden buldurmadý, bu yüzden daha fazla sevmek gerekti kadýný. Erkek gerektiði gibi davrandý. Ama kadýna daha fazla sevilmek de yetmedi. Çekip gitmekten kastý erkeðini üzmek deðildi. Cezalandýrmak hiç deðil. Çünkü ne günah iþledilerse paylaþmýþlardý. Zaten günah kelimesini çýkaran kadýndan baþkasý deðildi. Bu durumda erkeðin günahý bile kalmýyordu. Kadýn erkeðinin hiç suçu olmadýðýný biliyordu. Onun suçsuzluðunu seviyordu.

Kadýn gitmeliydi. Gidebilmeliydi. Gitmesi gerektiðine inanmýþtý bir kere. Kadýn erkeðin yanýndan kalktý. Gidebilmeliydi... Kadýn giyindi. Gitmesi gerekiyordu... Kapýnýn önünde dikildi. Erkeðini seyretti. Sanki bir parçasýný býrakmýþtý orada. Ama gidebilmeliydi... Erkek bakmazken, “gitme” demezken gidebilmeliydi... Kapýyý kapadý... Paltosunu giydi... Sokak kapýsýný açtý ve gitti...

Anahtar deliðinden gördüm, yatakta erkeðin usul usul aðladýðýný...


ESAS ERKEK – Olaydan üç sene sonra böbrek yetmezliðinden öldü. Zaten doktorlar en fazla dört-beþ yýl yaþayabileceðini söylemiþlerdi. Kadýnýn gidiþiyle bu üç yýlýný hep ezik yaþadý. Kadýný hiç aramadý, arayamadý. Çünkü telefonlarýn yüzüne kapanacaðýný biliyordu. Ölümüne kadar bir sürü günah iþledi. Erkeðin þu anda cehennemde olduðu düþünülüyor...

ESAS KADIN – Erkeðin ölümüne kadar hesaplaþmalarýndan kurtulamadý. Çekip gitmekle iyi mi yaptý, kötü mü yaptý bilemedi. Erkeðin mezarýný ziyaret ettiðinde küçük bir not iliþtirdi topraðýn üzerine. “Artýk her þeyi biliyorum. Deliler gibi günah iþlemek istediðimi biliyorum. Üç kiþilik, beþ kiþilik, yedi kiþilik... Bütün günahlarý iþleyip yanýna geleceðim...”

YARDIMCI ERKEK – O günden sonra izine rastlanýlmadý...

RÖNTGENCÝ – Kapýnýn bitiþiðindeki odun sobasý. Erkeðin ölümüne kadar bir sürü günah seyretti anahtar deliðinden. Ama hiç biri o günkü gibi olmadý. Erkeðin ölümüyle kaldýrdýlar sobayý. Doðal gaz döþediler. Odun sobasý baþka bir evde tekrar açtý gözlerini. Gözlerine inanamadý. Beþ kiþilik bir günahýn içinde Kadýný gördü. Gürül gürül gürledi. Evi ateþ bastý. Ortalýk kýzýþtý. Söndürebilene aþk olsun...

l999/Ekim