ÖZLENEN AÞKLARA

Özlemin adý büyük... Aþkýnda... Aþký özlemek düþünmek aslýnda rüyadan baþka bir þey deðil. Aþk, özlem yitirilmiþ gecelerin; sahipsiz düþlerin kahramaný kim bilir nerede...Kim var yanýnda; kim ile konuþur kim ile göz göze gelirsin? Bilmek istesem de bilemem sormak istesem de soramam. Aþk bu gider gelir bilen yok ki bu güne kadar...Bilseydi Eros oklarýný serpiþtirmezdi geliþigüzel.

Aþk yoksun , sadece özlemlerdesin ... Gitmek çekilmek istedin ve sessizliðe sýðýnarak çekip gittin. Gitmek isteyene dur denmez ki! Yaþanacak güzel günlerin yeminini etmiþken; aþk eksikleri tamamlayacakken þimdi dur gitme nasýl denir ki? En güçsüz anlarda yaþamda olman beklenirken gitmen gerekir senin aþk gibi...

Kimse aþksýzlýðý sormuyor ? Neden bu haldesin? Neden bu sitemin kendine demiyor! Sadece herkes hep olduðu gibi sen güçlüsün sen dayanýklýsýn diyor. Ben güçsüzüm ben dayanýksýzým ben yorgunum ben bitkinim neden kimse anlamýyor! Ne oldu senin enerjine ne oldu senin gülen gözlerine diyor.

Kimse kimse aþký ne kadar özlediðimi bilmiyor...