HAYATA CEHALETÝN PENCERESÝNDEN BAKMAYIN
Bizler, savaþmanýn neden kýrýp dökmekten ibaret olduðu fikrine kapýlýyoruz?
Bazý konularda bilmediðimiz yahut bilmekten kaçtýðýmýz o kadar çok þey
var ki; savaþmak da o bilmekten kaçtýklarýmýzdan bir tanesidir.
Bize savaþmak o kadar çok yanlýþ tanýtýldý ki; bizler, hep hayatý
öðretildiði þekilde yaþamak zorunda býrakýldýk.
Birimiz de içerisinde bocaladýðýmýz bu yanlýþlar çukurundan kurtulmak
için bir tek adým atmadý ;çünkü yeni bir hayata baþladýðýmýz zaman sendeleyeceðiz inancýzihinlerimizde yer aldý.
Ýnsanlar neye, nasýl inanmak istiyorsa kendilerini o fikre kaptýrmaya
hazýrlamaktan geri kalmýyorlar.
Savaþmanýn sadece kýrýp dökmekten ibaret olduðu inancý ile hareket
etmek, bunlarýn baþýnda gelmektedir.
Bu yanlýþ fikirleri insanlarýn zihinlerine aþýlayanlarýn da insanlar
olduðu, bir an olsun akýllardan çýkarýlmamalýdýr.
Güçlü, zayýfý ezer tabusu; insanlarýn bilincini esir alarak cehaletin
etrafýmýzda cirit atmasýna sebep oldu.
Bu tabunun yýkýlmasý için uðraþ verenlerin yollarýna ise her daim
daðlardan büyük kayalar yýkmaktan geri kalmadýlar.
Bilinmelidir ki savaþ, sadece can alýp vermekten ibaret deðildir..
Ýnsanoðlu bir hastalýðýn pençesine düþer, o hastalýðý atlatabilmek için
belli savaþlar verir.
Hayatýnda yoksulluk yüzünden kendisi için büyük önem taþýyan bir çok
güzellikten feragat etmek zorunda kalýr.
Yani demem o ki; savaþmayý tek bir kalýba sýðdýrmak hiçbir þekilde
doðru deðildir.
Bizler, yaþadýðýmýz bu hayatý tek bir kalýba sokmanýn doðruluðuna
kanaat getirdiðimiz takdirde bir arpa boyu yol alamayýz.
Ýnsanlarýn beyinlerinin yanlýþ fikirlerle yýkanmasýna, el ele verip
engel olmamýz icap etmektedir.
Bizim yok edilmesi için gösterdiðimiz bu çabanýn da bir tür savaþ
olduðu göz ardý edilmemelidir.
Bizler savaþýyoruz, bir zafer elde etmek istiyoruz; fakat verdiðimiz bu
savaþ, insanlýðý cehaletin elinden kurtarmak amacý gütmektedir.
Cehaletle beslenen nifak tohumlarýnýn kurutulmasý için verdiðimiz
çabalarla üzerinde yaþamakta olduðumuz dünyayý farklý bir görünüme
kavuþturmak istiyoruz.
Bunu baþarabilmek için de yapýlmasý icap eden her ne varsa onu
yapmanýn yolunda yürüyerek karanlýklarý sonlandýrma çaðrýsýnda
bulunuyoruz.
Yaþamlarý alt üst eden kýrýp dökmeleri zafer kazanmak inancý ile
süslemek, insanlýðýn kendisine yapmýþ olduðu en büyük kötülüktür.
Kendimizi uðratmakta olduðumuz zarardan, ziyandan beslenen de yine
hayatýmýzdan söküp çýkarmak istediðimiz cehalettir.
Anlatmak istediðim cehaletin pençesinde hareket etmek, yanlýþ çizilen
bir rotada yön bulmak için uðraþmanýn göstergesidir.
Hayatýmýza bir yön vermek istiyorsak baþta yapmamýz gereken, yanlýþ
fikirlerden zihinlerimizi arýndýrmaktýr.
Savaþmanýn sadece bir tek þeyden ibaret olmadýðý inancýný taþýmak,
kendimize yapacaðýmýz en büyük iyiliklerden bir tanesi olacaktýr.
Savaþýmýz, ilk önce beyinlerimize çakýlmak istenen paslý bir çivi olan
cehalete karþý olmalýdýr.
Beyinlerimizi esareti altýnda tutmasýna izin vermemiz, hayatýmýzýn bir
yangýn yerine dönüþmesi için atýlmakta olan ilk adým olacaktýr.
Cehaletle olan mücadeleyi kazanabilmek için baþta içimizdeki nefret
ateþini söndürmemiz gerekmektedir.
Onun yolu da peygamber efendimiz Hz. Muhammed sallallahu aleyhi
vesellemin rehber olan þu güzel sözüne tutunmaktýr:
Dünyayý isteyen, bilime sarýlsýn; ahireti isteyen, yine bilime sarýlsýn,
hem dünyayý hem de ahireti isteyen yine bilime sarýlsýn.
Bu güzel söz bize cehaletle olan savaþý kazanabilmemiz, zihinlerimize
paslý çivi misali çakýlmasýna engel olabilmemiz için elimize verilen
bir pusuladýr.