"Yine ne oldu?" Bir zamanlar en sinir olduðum soruydu bu ve ayný zamanda incindiðim. Yaþ olgunluða eriþince böyle bir yaklaþýma meydan vermiyorsunuz. Bu tamamen benim bakýþ açým. Genelleme deðil özelleme yani.

Daha fazla insan olunca çevrende daha mutlu olmuyorsun. Çokluk içinde azsan, yarýmsan hatta çeyrek bile deðilsen kalabalýðýn bir katkýsý yok hayatýna.

Hiç birini tanýmadýðýn ama ayný havayý bir yolculuðun ya da filmin bitimine kadar paylaþtýðýn insan yýðýnýyla güya tanýdýðýn, huyunu, suyunu biliyorum dediklerin sana ayný mesafedeyse yol verin gitsinler. Ýnanýn yaþam yolculuðunuz eskisinden daha keyifli olacak.

Hayatýn rutin akýþýnda bazen her þey ters gider. Bütün aksilikler, üzüntüler, haksýzlýklar, çaresizlikler, bezginlikler, maddi, manevi kayýplar sanki sizi yýpratmak için acýmasýzca kuyruða girer.

Yüreðiniz, ruhunuz deprem felaketi, bedeniniz de artçý sarsýntýlar geçirirken gülücükler saçamazsýnýz etrafýnýza doðal olarak.

Sizin bu mutsuz halinizi görüp "Yine ne oldu? diyen bir kiþi varsa yanýbaþýnýzda bilin ki o zat size en uzak kiþidir. Onun gözünde hep aðlak, aciz, problemlisinizdir. Her þeyi kendinize dert, tasa ettiðinizi düþünmektedir.

Seviyeli, aklý baþýnda, güzel duygularýný herþeye raðmen kaybetmemiþ insanlar asla "Yine ne oldu? gibi samimiyetten uzak bir cümle kurmazlar.



"Anlatmak istediðin bir þey varsa dinlemeye hazýrým. Gece, gündüz arayabilirsin"

"Seni üzen her ne ise emin ol geçecek. Her karanlýk aydýnlýða gebedir"

"Her problemin bir çözümü vardýr. Yeter ki umudunu yitirme".

gibi yaklaþýmlar daha insani deðil mi?

Bazen güzel bir bakýþ, sýcacýk bir dokunuþ da yüreðe su serper. Güzel, etkili bir cümleden kýrk kat etkilidir.

Son söz olarak diyorum ki: Yolunuz gerçek sevgiden geçsin , yolculuðunuz hakiki dost, güzel insan yaný olsun. Üzecek insanlar varsa tek kiþilk koltuk yeter aman eksik olsunlar!