ha tavuklar, ha ben!..onlar kuyruklu, benim kuyruðum baþkasýnda!.arada bir gelip takýyor kuyruðunu bana; bir bakmýþým çoðalmýþ civcivlerim!.

dedim de, anladýnýz sanýrým ne demek istediðimi!.

insanlarýn civcivi bebiþleridir...bir olur, iki olur, üç olur, beþ olur!.ne kadar istenirse, o kadar olur!..hiç kimseyi ilgilendirmez bu sayýnýn kaç olacaðý!..mesela benim üç tane civcivim var...ne anama sordum, ne babama sordum, kaç tane civcivim olsun diye!..biliyorum ki; onlar da hiç kimseye sormamýþlardý ki; sayýmýz beþtir!.yeter demiþler, býrakmýþlar demek ki civciv edinmeyi!..

iþin þakasý diyelim de; diyemiyorum. çünkü; çok alýndým!.baktýlarki Türk anne ve babalar az civciv ediniyor; ithal anneler, ithal babalar peydah oldu!..hepsinin maþallahý var, valla!.ne zaman kuyruk takma iþini yaparlar, þaþarým!.hem de elin ülkesinde; anlamak mümkün deðil!.durmadan çoðalan civciv üretirler !.demek ki emri öyle alýyorlar!.

bu arada; ben tavuðum ya, onun için civciv diyorum çocuklara!.yoksa, yoktur kötü bir niyetim...hepsi, geleceðin teminatý olup, bel baðladýðýmýz umuttur aslýnda...hepsi sevgilidir, hepsi candýr, hepsi masumiyet ürünü!.

ve kadýnlar, asla tavuk deðildir!.hiç kimse onlarý tavuk yerine koyup, doðurma yaþý yirmi ile otuz beþ yaþ aralýðýnda olan kadýný, her yýl çocuk doðurmaya mahkum edemez!..

sonuçta; kaç çocuk istiyorsam, o kadar doðururum bayým!..

öpüyorum sizi civcivlerim!.

:))