Geliþim çaðý denen heyecanlý, büyülü bir o kadar da sancýlý süreci atlatalý uzun zaman geçti ben yaþtakiler için.

Olgunluk çaðý yani "Akýllanma Devri" fazla iyi niyetten dolayý yaþanan hayal kýrýklýklarý, piþmanlýklar ve hüsranlarý maziye gömebilme baþarýsýyla taçlandý. Kocaman bir tecrübe þemsiyesi açtýk; kirpiklerimiz, yanaklarýmýz, yüreðimiz ýslanmasýn, diye. Bütün insanlarýn melek kalpli olmadýðýný kanatlarýmýz yara aldýkça anladýk. Uçmaktan ürktük, belki zorlandýk ama yýlmadýk geleceðe umut depolamaktan.

Ömür, bazen dümdüz bir çizgide yürümek, bazen nefes nefese koþmak, bazen kýsacýk soluklanmak en nihayetinde de soluksuz kalmaktý nasýl olsa. Sonsuzluk çaðýnýn mottosu: "Derin karanlýklarda güzel hatýrlanmak, sevdiklerinin dualarýnda huzurla uyumak" olmalý kanaatimce.

Huzurlu, saðlýklý, sevgi dolu mutlu bir "Gidiþim Çaðý" diliyorum son nokta belirsizliðine ýþýk yakarak. Her geliþin bir gidiþi var; alýrken kabul, verirken de kabul.