Zamana yeniliyorum… Her saate, güne ve de aya… Önce bedenim sonra da gençliðim boyun eðmek zorunda kalýyor… Her geçen saniye; esas düþmaným iken çevrem beni düþman belliyor.

Benliðim, düþüncelerim, aþkým, doðrularým, yanlýþlarým ve davranýþlarým kah dert, kah dedikodu malzemesi oluyor.
Öyle ya... Herkes herkesin yansýmasý olmuþ... Ayný düþünceler, zevkler, ihanetler, sevinmeler, üzülmeler... Farklý davranan gördüler mi vuruyorlar kýrbacý...

Yine de bildiðim gibi yaþýyorum... Ýstediðim gibi seviyorum... Hak etmediðim kadar da seviliyorum... Yazýyorum, çiziyorum, kýrýyorum, karalýyorum, bir þekilde bir þeyler yapmaya çalýþýyorum... Biliyorum ki zaman sýnýrlý, zamanýn þakasý yok...

Fakat iþte bakýyorsun lavuk hala abi baþka þansýmýz yok Kýlýçdaroðlu aday ise Kýlýçdaroðlu'na oy vereceðiz diyor... Sýkýntý bu kafa yapýsý iþte... Valla.
Kendi özgünlüðünü evet özgünlüðünü kazanamamýþ, baþkalarý ne yemiþ, ne giymiþ, nereye gitmiþ diye düþünen insanlarýn; makarna ve türlü deðerlere boyun eðenlere nispet çare olmasýný bekliyoruz.

Unutuyoruz... Zaman kýsýtlý... Ölüm ani... Ölüm hepimize... O yüzden gözden geçirmeli bazý þeyleri... En de, daha da olsan sen de zamana yenileceksin... Farkýn? Mevkin mi yoksa sahip olduðun týrý výrý mý?