yok bir istek
ne de þikâyet

olduðu gibi
gitsin herþey

her adýmýn
dönüm noktan sanki
dönüp
ayný yere vardýðýn

pencerenin önünde
seviþen çiçekler aklandý
allandý pullandý

bir saksaðan
kurtuldu
leðenden kapanýndan
ipini tam çekerken
ne güzel iþte

kardan adamýn
eridi gözünün önünde
olsun dert deðil
bir tas su yükseldi
deli derin bir maviye

sonra yine
çiçeklendi aðaçlar
meyvelendi

heryer
regârenk

altýnýzdan akan ýrmak
coþmuþtu
sâkinledi

hadi
kýmýlda !

at kendini suya
tâzelen

ses yok

kime bu inadýn
imkansýza mý
gel vazgeç...

aþka mý yoksa
devamlý kýlýk deðiþtiren

çok geç...