Piþmanlýk demlendikçe koyulaþýr, bekleyen çay misali de acýlaþýr. Bayatlamýþ çayý en sevdiðiniz bardaða da koysanýz içerken keyif vermez, býrakýverirsiniz yudumlamayý. Peki hayattaki piþmanlýklarýmýza, yüreðimizi karartan yanlýþ kararlarýmýza ne demeli. Onlar yol arkadaþýmýz olarak kalýyor mu yoksa içimizden döküyor muyuz zerresi kalmadan.

Keþkelerin ölü zamanlar olduðunu bile bile canlandýrýrýz yine de hatýralarý. Ýçimize huzur verenlerle birlikte burukluk yaþatanlar da dikilir tepemize. Ardýndan gelen "neden, hangi akla hizmet yaptým", gibi sorular, boþlukta yüzer sahipsizce.

Hata/hatalar hemen her insanýn hayatýnda olmuþtur, olacaktýr da. Önemli olan sonraki atacaðýmýz adýmlarýn tutarlýlýðý, saðlamlýðý. Ýnsan sadece eðiticilerden deðil kendinden de ders alýr hatta bu hepsinden daha etkili.

"Tecrübe" dediðimiz bilgelik dolu kavramýn içini en iyi dolduran söz nedir? sorusunun cevabýný çok afilli, felsefik bir deyimde aramaya gerek yok. "Sütten aðzý yanan yoðurdu üfleyerek yer" sizce de en doðru anlatým þekli deðil mi?

Geriye fazlaca bakan, ileri taþýyamaz kendini. Hayatýmýzdaki fazlalýklar kilo mu? O zaman vermeli ufaktan ufaktan. Dolap dolusu atmaya kýyamadýðýmýz kýyafet mi? Ýhtiyacý olana vermeli. Kullanmadýðýmýz eþyalara acilen veda etmeli. Minimalist insan olmak kýsacýk hayat için kocaman bir duruþ sergilemektir kanaatindeyim.

Ayýklamak gerek yavaþ yavaþ ruhumuza aðýr gelenleri. Mecburiyet mahsenine kitlersek kendimizi o kapýnýn ardýnda çürürüz.

Hayatýnýz güllük gülistanlýk olmayabilir ama siz bahçenize veya saksýnýza tohumlar ekebilirsiniz. Yaþamak her þeye raðmen güzel.

Renkleriniz ve iyi kileriniz çok olsun.