"Dünyanýn içinde baþka güzellikte bir dünya yaratmak pozitif insanlara mahsustur" desem çok mu iddialý olur? Varsýn olsun. Ýyilik iyilliði çeker, kötülük de kötülüðü. Deðiþime sadece bu konuda kapalýyým. Güzel taraftan bakan bir mizacým var iþte inadýna. Karamsarlar ayrý bir kýta gibidir fikren üþür fiilen de üþütürler beni.

Hem yalan hem de gerçek tanýmlamasýný içinde barýndýran Dünya; hayata bakýþ tarzýmýza, hedeflerimize, hayallerimize göre yaþanýlýr veya yaþanýlmaz bir yer haline gelebilir.

Evrenden alacaðýmýz haz; ruh ve beden penceremizden ne þekilde baktýðýmýza göre kimlik kazanýr. Yüreðinin perdelerini sýmsýký kapatanlar güneþin doðuþu ve batýþýndaki olaðanüstü güzelliði hep ýskalarlar. Penceresini sonuna kadar açmayanlar ise henüz hiç kirlenmemiþ havayý solumaktan, topraðýn kokusundan, þakýyan kuþlarýn sesine eþlik etmekten mahrum kalýrlar. Doðanýn benzersiz renklerinden duyu organlarýmýzýn da beslenebileceðinin farkýndalýðýndan uzak yaþarlar.

Renkler dedikten sonra derin bir iç geçirip hayatýmýzýn renksiz taraflarýný düþünüyor, biraz buruklaþýyorum. Keþke yaþasaydý dediðimiz, yokluðuna bir türlü alýþamadýklarýmýzýn hüznü var içimizde.

Doðal afetler, savaþlar, kazalar, þiddet maðduru insan ve hayvanlar, geçim/zor insanlarla geçinme sýkýntýlarý, trafik, iþ stresi gibi uzayýp giden listeye üzerimize karabasan gibi çöken ve enkazý hala kalkmayan pandemi vakasý da eklendi. Eski Türk filmlerinde fidye amaçlý kaçýrýlan, aðzý bantlý kurtarýlmayý bekleyen oyuncular gibiyiz. Yarý özgür maske mahkumlarý olarak hayatýmýza devam ediyoruz. Bizler eskiyi özleyerek büyüdük pandemi dönemi çocuklarý için bunu söylemek daha da zor. Sokak oyunlarýndan, okullarýndan, aile büyüklerinden uzunca bir süre uzak kaldýlar. Yetiþkinlerin özlediði kaybolan yýllara çocuklar da dahil oldu maalesef.

Kulaklarýmýz öne çekilmekten, burnumuz bastýrýlmaktan usandý. Sesimizi bile maske altýndan tam servis edemiyoruz yarýsý dökülüyor aktarýrken karþý tarafa. Yarým yamalak her þey. Sadece gözler yetmiyor iletiþim için ifadelerimiz arada kayboldu.

Geleceðe dönük ortak kaygýlarýmýz var bunu inkar edemeyiz. Bu zor zamanlarý ailece deðil Dünyaca birlikte geçiriyoruz. Psikolojimizi bozmadan, umutlarýmýzý taze, yaþama sevincimizi yüksek, tutunacak dallarýmýzý saðlam seçerek gülümsemeyi eksik etmeden yeni güne hayal fidanlarý ekelim olmaz mý?

Hayat pahalý olabilir fakat ruh ve beden saðlýðýmýz da ucuz deðil. Ne yapabiliriz, sorusunun cevabý yaratacaðýmýz Dünyanýn bizzat içinde. Önce kendi saðlýðýmýza dikkat edeceðiz. Baðýþýklýk sistemimizi dirençli tutmaya özen göstereceðiz. Edebiyat, müzik, resim, tiyatro adýný siz koyun ve zaman ayýrýn kültür-sanat terapisine.

Kendimizi ve sevdiklerimizi; bir kitap, bir buket çiçek veya bir demet balonla mutlu edelim. Gecikmiþ mutluluklar tam vaktinde gelsin yerine. "Hayat sana güzel", derlerse desinler. "Allah çirkin þansý versin" sözündeki çirkinden de özür dilemeli. Çünkü; çirkin insan yoktur negatif düþünce vardýr. Gördüðümüz yerde pozitife çevirelim. Geri dönüþüm her ne þekilde olursa olsun güzel, yaþamak da.. Yeter ki yarýnlardan umudumuzu kesmeyelim.