AÞK KAZASI

Þiir kitaplarýmdan birini aldým raftan,
Açtýðým her sayfada seni anlattý þiir.
Gözyaþý damlýyordu satýr satýr her laftan,
Her sayfa bir pencere, pencerede ise sen;
Ve senin gözlerinde yaþar hayali þehir.

Þiirlerim ardýþýk dizili yollarýnda,
Hepsi sana yazýlmýþ, hepsi sana amade.
Bahçende nar aðacý, yapraklý dallarýnda
Dudaðýn kýrmýzýsý parlar güneþe karþý.
Ayrýlýk büyük kaza, yürekler kazazede…

Belli ki hapsedilmiþ kitaplara bu sevda;
Cezasý ömür boyu hasret çekme cezasý.
Piþmanlýk ne çileye ne de dertlere fayda;
Nerden çýktý bilinmez ölümden aðýr sancý;
Bu kaza yaþanýlan en büyük aþk kazasý.

Ateþ çemberindeki gönlüm hayli çaresiz,
Boþa gitti kurtulmak için her bir hamlesi.
Ateþ böceklerinin ýþýðý artýk fersiz,
Bir þeyler anlatýyor gözlerin hiç durmadan,
Sözlerine karýþýr þiirlerin cümlesi.


09.09.2021/Samsun

Ýbrahim COÞAR