Ganimetçi olan savaþýn tüm çýplaklýðý ve tüm dehþeti savaþ sonrasýyla ortaya kondu. Savaþtaki ölümler nedenle tarlalarda çalýþtýrýlacak kölelerin bile kalmadýðý görüldü. Bu kýsa düþünce fasýlasý sýrasýnda da El, kendi faydacý propagandasýna devam ediyordu. Bu kes de ölmeyi öldürmeyi övmek yerine, "nefsinize zulüm etmeyin" demekle ölmeyi öldürmeyi yeriyordu.

El öldürmeyi yermekle þöyle diyordu “bir insaný öldürmek tüm insanlýðý öldürmek gibidir”. "Caný ben verir ben alýrým" diyordu. Oysaki El, El mülkü yolundaki insanlar birbirini öldürüþle olurken El, insanýn gözünün yaþýna bakmýyordu.

Yine El "Cennet karþýlýðýnda can ve mallarýnýz satýn alýnmýþtýr ne güzel alýþ veriþ deðil mi?" derken ve " eðer El yolunda ölür veya öldürülürseniz bu size aðýr mý geliyor?" derken El 'in baþka yer ve baþka baþka zamanlarda söylediði "bir insaný öldürmekle tüm insanlýðý öldürmüþ olursunuz" dediði kendi sözünü unutuyordu.

El yolu neydi? Takdire razý olmak, El yoluydu. El yolunda ölmek, öldürmek El yoluydu. Bir kiþiyi dahi öldürürseniz tüm insanlarý öldürmüþ olma anlayýþlý düstur bile El yoluydu. Ganimet elde etmek te El yoluydu.

Hatta El ‘e inanmayan “kâfirlerin” malýný, ýrzýný, canýný talan etmek, çalmak, hýrsýzlamak ta El yolu olup meþru oluþtu.

Bu sözleri, gündelik yaþamýn karþýlýk baðlamýnda koparýp; rast gele yerlerde, rast gele tekrarlarýyla söylerseniz; bu sözler o rast gele olayýn anlam etkisine bürünürler. Ve özel anlam etkisinden sýyrýlan her türlü sözler serseri mayýn patlamasý gibi yeni imge anlamlarýyla hikmetli, büyülü söylemlere dönüþüp, zamanlar üstü söz olurlar.

El takdiri kolektif zenginlikleri El mülkü yapmýþtý. El takdiri sonrasýnda kolektif yapýnýn içinde varsýl yoksul çeliþmeli çatýþma ortaya kondu. Bu çeliþme ve çatýþma zenginden fakire doðru bir sömürü yaðmalý hýrsýzlýða dönüþtüðü gibi zengin malýna, yani El malýna karþý da bir hýrsýzlýk ve tasalluttu.

“Bir hýrsýzlýk malý kimin yanýnda çýktýysa onu alý koyun (köle edin)” söylemindeki tasallut fakirle, fakir arasýnda da bir belirsizliðe sahipti. Fakirin çalýnacak bir malýnýn olmasý çok uç bir durumdu. Gündelik kullanýmý olan neyi varsa ancak onu çalýnabilirdi.

Bu durumda da gündelik eþyasý çalýnan fakir, kutsal ve hikmetli sözlerin gereði olarak “hýrsýzý yanýnda alý koyup, onu köle yaptýðýnda” sorunlar baþ gösterecekti. Sadece gündelik kullanýmý olmakla malý çalýnan fakir, malý çalan diðer fakiri köle olarak alý koyduðunda onu çalýþtýracak bir mülkünün olmasý akla ziyandý. Dahasý fakirin, karnýný doyuracaðý bir köleye sahip olmasý çok çok zordu. Akla muhaldi.

Zaten El takdiri insaný kolektif güvenceden koparýlmakla kiþinin baþýna gelen fakirliðe, sömürüye, kiþiyi razý etmekti. “Hýrsýzlýk malý kimin yanýnda çýktýysa onu köle olarak alý koyun” türü bu tarz El takdiri söylemler El takdiri nedenle ortaya konan hýrsýzlýðý, hýrsýzlýk malýný daha baþtan olaðan kabul etmiþti.

Bu söylemler hikmetli söz olmaktan çok insaný, kendi baþýna gelene razý edici söylemlerdi. Bu gibi sözler insanýn baþýna gelip te üssel belirsiziyle olan davranýþlara açýlým yaptýrýyordu.

“El size hikmeti olan sözden baþkasýný söylemez” diyordu. El açýk açýk söylemese de El ‘in takdiri olan bu hikmetli söze göre hýrsýzlýðý El takdir etmiþti. Bu söze göre “fakir alý konulmak için” bulunduðu yerde bulduðunu çalacaktýr.

Sina çölüne doðru yola çýkanlara Yehova “Ey Ýsrail oðullarý Mýsýrdan çýkarken eliniz boþ çýkmayýn. Mýsýrý soyun” diyordu. El ‘e göre hýrsýzlýk vardýr. Ama doðru olan yeðlenen kendi aralarýnda hýrsýzlýðýn yapýlmamasýydý.

Örneðin; kâfirin canýný malýný soymak El inanýcýna farzdý. Fakirin yaptýðý hýrsýzlýða doðru da deseniz, eðri de deseniz El takdirine göre fakir, kendisine hýrsýzlýk üzerinde yeni yaþam alaný açacaktýr.

Ýnþanýn temelinde hýrsýzlýk ta yoktu, hýrsýzlýk yapýp yapmama konusu da yoktu. Ýnþanýn temelinde hayatýn korunmasý olan doðadaki saðlamalarý, birbiri üzerinde paydaþlýkla, iþlerge kuvveti belirli bir eþ anlý süreçlere çevirmekti.

Kolektif süreçler nasýl sizin unuttuðunuzu diðeriyle hatýrlama yapan süreçlerse; kolektif süreçler yine siz av yaparken diðerinin dinlendiði; bir baþkasýnýn sizleri koruduðu eþ anlý süreçleridir.

Yani kolektif süreçler eþ anlý ve birlikte olanla birlikte giden süreçlerdi. Sýnýrlý sayýda saðlama olan olasýlýklarý baþlatýp bitirmekle gerçekleþen süreçlerdi.

Kolektif zaman bütünseldir. Kiþisi zaman parçalýdýr. Kolektif zamana göre süreçler birlikte baþlar birlikte biter. Kiþisi zamana göre süreçler farklý farklý zamanda baþlayýp farklý farklý zaman içinde biterler.

Kolektif zamana göre birlikte baþlayýp, birlikte biten süreçler içindeki enerji; bir briçimden baþka biçimlere dönüþür. Ortaya iþlerge kuvveti dediðimiz bir tahrik kuvveti konmakla, iþlerge kuvveti kendi kendisini harekete geçirir.

Eþ anlý ve olasýlýklý belirmeler haliyle seçme ayýklamalý kolektif süreçleriyle ortama bir güvenceydi. Seçme ayýklamalar kolektif özneye göre olmakla ortam, kolektif ÖZNELLÝKTÝ. El takdiri, ortamdaki kolektif güvenceyi kaldýrdý. Böylece kiþi kolektif gücünden ve kolektif emeðinden beslenemez oldu.

Kiþi kolektif yasalara göre bileþimle ve iþlerge kuvvetiyle üretiyor ama üretimin sonunda kolektif emekten payýnýn tümünü ihtiyacý kadar, yeteneði kadarla alamýyordu.

Takdire göre, rýzk olana göre “nasibi kaþýðýndan çýkýyordu”. Kolektif güvenceden yoksun kalan kiþinin kaþýðýndaki nasibi de kýt çýkýnca, kiþi üzerinde hýrsýzlýk gibi gasp gibi türlü biçimleriyle açlýðýn üssel davranýþlarý beliriyordu.

Böylesi bir çaresiz durum karþýsýnda hýrsýzlýk yapýp yapmamak deðil, hayatýn kendisi kutsaldýr. Kiþinin yalýtýma olan egosunu koruyacak olan davranýþlar kutsaldýr. Kiþi yaþayacak durumun güvencesinde olmalýydý ki kiþiler belli öznel ve özgecil deðerlere sahip olsundular.

Ortamda kolektif sürecin güvencesini ve kolektif kiþinin emeðini kiþiden koparýp ta mal olarak, mülk olarak efendiye veren bir El takdiri vardý. Hýrsýzlýk; içinde El takdiri bulunan kolektif alanda anlam kazanýyordu.

Açlýk El takdiriydi! Ki hikmeti kendisinden menkul olup hikmetinden sual olunmazdý! Açlýða katlanmanýz ve sabretmeniz gerekiyordu! Hýrsýzlýk kendinizin ürettiði kýrpýlmýþ kendi kolektif payýnýzý veya nasibinizi; sizin baþka yoldan elde etmenizle ortaya konuyordu.

Kýsacasý siz, sizlerden alýnýp Nemrut’a, Hamurabi’ye, Ýbrahim’e verilen kolektif mallarýndaki kolektif zenginliklere yöneldiðinizde, El yasalarýna göre hýrsýz oluyordunuz.

Eðer siz kolektifin malýný, kolektif güvenceyi ve kolektif gücü efendiye vermeseydiniz, hýrsýzlýk yoktu. Ve hýrsýzlýk üssel davranýþý zenginlik-fakirlik potansiyeline uygun eðimler içindeki ortamýný bulamayacak; hýrsýzlýk olarak belirmeyecekti. Hýrsýzlýk, kolektif güçten; kolektif güvenceden yoksun býrakýlmanýn üssel davranýþlarýyla beliriyordu.

Hak, kolektif iþlergeyle (tahrikle) saðlanan ve üreten iliþkiler nedenle doðuyordu. Kolektif üstelle üreten davranýþlar içindeki kolektif paylaþýmýndan doðuyordu. Köleci sistem içinde hak, El takdiriyle rýzk; olmuþtu. El "takdir etme hakký" olan güç olmakla, Hakk’tý.

El ‘in kolektif zenginlikleri efendiye vermesi, hem hileydi. Hem hýrsýzlýk malýydý. Efendinin "benim dediði mal, mülk kolektife iþleyim içinde ortaya konan emekten doðan mal mülk ve zenginliklerdi".

El yönetimin tekil söylem gücü eylem gücü olarak ortaya çýktý. El yönetimin karar alan gücü olarak kolektif imgeyle yer deðiþti. El 'in söylemleri kiþi benciliði köpürtmek üzere kurguluydu. Tuzak ta buradaydý. Tuzaða düþme eðilimi de bu kiþi benciliðe olan hitaptý.

Kiþi benciliði köpürtüp, kabartan eðilim; ters yönden kolektif bilincin kaybedilmesi; kolektif bilincin unutulmasý olan eðilimdi. El köpürttüðü bencilliðe hitap etmekle kiþiler üzerinde kiþilerle kontak kuruyor. Tahriki oluyordu. Bu tahrik ile El kolektif zenginliðe, efendi adýna el koydu.

El kolektife ait malý müsadere etti. Sonra müsadere ettiði malýn mülkün nasýl hýrsýzlýk malý olacaðý söylemini ortaya koydu. Yani El, kolektife ait hýrsýzlýk mallarýný efendiye vermekle efendiye verdiði bu mallarý öncel takdir söylemi altýnda gizliyordu. El 'in efendiye verdiði bu malda "benim de hakkým var" derseniz servet düþmaný hýrsýz oluyordunuz.

Bu gizleme altýnda günah olan, haram olan kolektif zenginliðin yaðmalanmasýydý. Efendi yaðmacýlýðýnýn kendisi hýrsýzlýk anlayýþýydý. Hýrsýzlýk efendinin sahipliðine vaki olacak tecavüzle hýrsýzlýktý. Kolektifin malýna yapýlacak bir tecavüze El, iþ bilirlik; iþ bitiricilik diyordu. "El neyi nasýl yapacaðýný bilir. Sizin rabbiniz olan El iþ bitiricidir" diyordu.

El 'in iþ bilirliði ve El 'in iþ bitiriciliði kolektif olana karþý kolektif olmayan söylem ve eylemin iþ bitiriciliði ihale komisyon takibiydi. Vaat edilen bir komisyon karþýlýðýnda El, can ve mallara el koyuyordu. Yoksulluða hýrsýzlýk payý kalýyordu. Hýrsýzlýk ta yasaktý.

Kolektife ait zenginliklerin efendiler yararýna efendilere el deðiþtirtilmesi, kolektif paydan yoksun kalanlara hýrsýzlýk damgalý söylem olmasý öncel takdirden sonra baþlýyordu.

El yasalarýna göre “Hýrsýz malý kimin yanýnda bulunursa o kiþi alý konulup köle ediliyordu”. Yani öncel mal takdirden sonra; El takdir olarak hýrsýzlýk gerçekleþmiþti.

Öncel mal takdir etmek gibi maldan mahrum býrakmakta yani hýrsýzlýk ta El 'in öncel takdiriydi. Fakat kâfir malýný yaðmalar olmadýkça, fakire hýrsýzlýk yapmak ta yasaktý. Ýyi de hýrsýzlýk malý zenginin yanýnda da bulunamaz mýydý?

El zenginlerin hýrsýzlýklarýna, zenginlerin kötülüklerini (zalimliklerini) "cehennemde baþ aþaðý etmek için ve onlarý azdýrdýkça azdýrmak için" zalime izin veriyordu. Bu söylem El ‘in kendi takdiriyle yoksul kýldýðý fakirlerin gazýný almak için söylenmiþ bir sözdü. Zalimlikler kiþisi zenginliktendi. Zenginler kiþisi servete sahip zalimlerdi.

Ýstisnalarý, El takdirli tarihsel oluþumu haklý kýlmaz. Böylece El göz boyayan, ortamdaki kutuplaþmayý veren þiþkinliði indiren; öfkeyi dindiren söylemlerle zenginlerin hýrsýzlýklarýna hem zýmnen ve hem de açýkça cevaz vermekteydi.

"Zenginliðe özenip te ne yapacaksýnýz? Cehennemde baþ aþaðý getirilirsiniz" denmek isteniyordu. El ‘in mülküm dediði, kolektif sahipliðin içinde dilediði kolektif gücü, dilediðine kura usulü vermesi zaten bir hýrsýzlýk ve zenginlikti.